12-12-2008, 19:27
BİR KISSA, BİN HİSSE
Rabia Hatun (ks) dünya malına, dünya süsüne, dünya varlığına, dünya zenginliğine önem vermezdi Kuru ekmeği, yamalıklı elbiseyi, yokluğu, yoksulluğu, fakirliği her zaman varlığa, bolluğa, gösterişe, zenginliğe tercih eder, Allah’a karşı fakirlikle övünürdü Dünya için Allah’a el açmaktan haya ederdi
Bir gün Hasan-ı Basri Hazretleri, Rabia Hatunu (ks) ziyarete gelmişti Evinde zahitlerden, âbidlerden, âriflerden bir topluluk vardı Büyük mutasavvıf Süfyan-ı Sevrî de oradaydı
Rabia Hatunun evinde bir hayli perişanlık ve yoksulluk gördüler ve kendi aralarında şöyle dediler:
“Mal sahiplerine bir haber uçursak da, buraya biraz dünyalık yığsalar, olmaz mı?”
Rabia Hatun şu izzetli cevabı verdi:
“Ben dünyanın hakikî sahibine bile ihtiyaç belirtmekten utanırım! Bu âlemde mal sahibi görünen, fakat aslında hiçbir şeyin sahibi olmayan kimselerden nasıl bir şey isterim?” (Onların Âleminden, s 327)
Süleyman KÖSMENE