07-03-2009, 16:38
Kadın, Gül ve Mum
Kırılgan yüreğiyle
zârif bir takıdır, kadın
buzdan mavi bir gülün üşüyen nöbetlerine
Dudak arasında ses
alın çizgisinde ışık;
ter döker tezatların koltuğuna
Karanlık hüznü sırtlayınca
gecenin avuçlarında soluklanır mum
Toprağın buharında çillenen tohum
kilidi açtığında;
gül, kalbine kanar
mum, geceye yanar
kadın, içine ağlar
Sessizlik terkibi çözdüğünde
kadın, gül ve mum; vücut bulur kalemde …
Geri döner esrelerMedler susar
ilk kitabe …Kadına
Uzun ve dolgun kirpiklerinde
ayrılan ıstırap öğeleri
cilveleşir kadının yaşam metninde
Yüreğinde çelişen mevsim külleri,nişan
hurufun katli mimiklerinde, yas
acıyı harlayan, kalbindeki mim …
Kadın, kader …Aynaların diline düşer
görüntü her kavmin ezberidir ki
kehanet – düş - ateş
yaşlanır zaman askısında
Bir dizin kinle cilalanan duyguları
çöker - im sessizliğiyle dibine ve
aynaların suretine konarKadın
Akik taşlarıyla düğmelenir çaresizlik hayallerine
Ahların boy gösterisi …Kan, heyecan
parmak uçlarında kabus,umutlarına iliklenir
ki – im silinir dünden
aynaların diliyle seslenirKadın
Cezimler susar, geri dönen şeddelerle
ikinci kitabe (gül) e