Forum Hafızoğlu

Tam Versiyon: SONBAHARDA AYRILIK
Şu anda tam olmayan bir versiyonun içeriğine bakıyorsunuz. Tam versiyon'a bakınız.
SONBAHARDA AYRILIK


Bu gece bütün kırgınlıklarımı alıp gidiyorum. Sonbahar yağmuru altında yürüyorum, nereye gideceğimi bilmeden… Yere düşen her yağmur tanesiyle birlikte sana olan öfkem biraz daha kabarıyor. İçimden haykırmak, isyan etmek geliyor ama buna bile gücüm yok.
O kadar yorgunum ki Bunu sen anlayamazsın…


Sessizce gözyaşlarına boğuluyorum. Sana olan kinim göz pınarlarımdan sessizce boşalıyor. Düşünüyorum da acaba yaptığımız hangi hatanın bedelini ödüyorum ben. Sonbaharda dökülen ağaç yaprakları gibi savruluyorum. Bu sıkkın yüz benim mi yoksa sen diye unutmaya çalıştığım yalanların mı?
O kadar kırgınım ki Bunu sen anlayamazsın…


Aşk seferinden dönen gemiler bana ait olmayan seni getiriyor. Ama ben ne seni ne de kendimi istiyorum artık. Ben seninle bir bütündüm. Sende yoksun artık şimdi kendimi de istemiyorum. Sana ait olan her şeyi al ve git… Anla işte sen ben de bittin artık.
O kadar çaresizim ki Bunu sen anlayamazsın…

Senden geriye hiç bir şey kalmadı artık. Bende sonbahardaki ağaçlar gibi çıplak kaldım. Sensiz kaldım. Bana ne kadar kızgın olduğunu biliyorum. Sen bendeki değerini bilememişsin. Benim için ne ifade ettiğini anlayamamışsın. Şimdi bırak beni öldüreyim kendimi. Ölüm soğukluğuna meydan okuyan sonbahar yelleri bile benden daha cesaretli. Ama benim savaşacak gücüm kalmadı. Ben bittim artık.
O kadar mutsuzum ki Bunu sen anlayamazsın…


Hani bende bittin dedim ya.
Yalan söyledim sana…
Bendeki bu sevda böyle bitmez,
bitmemeli ve yaşadığım sürece bitmeyecekte…
Yeter ki sen mutlu ol bebeğim
İsyan ediyorum şimdi

Sana değil; kendime

Neden diye sorma

Sen sormadan

Ben söylerim şimdi sana

Ağlıyorum gülüm sana

Değil; sana inandığıma

İsyanım şimdi kendime değil;

Bir tek sana

Bir duam vardı dilimde sana

Şimdi dilimdeki bedduadır artık sana.
bir sonbahar aldı seni benden
bir sonbahar rüzgarı
çaldı seni bu bedenden
gidiş o gidiş
bir daha dönmedin yaz gelirken
bir sonbaharda veda ettin bana
bir sonbaharda daha bitti aşkımız
biz bir sonbaharda ayrıldık
Sensizliĝ in Mahkumu

sensizliĝ in mahkumuyum ben
bileklerimde kaderin kelepçesi
beni buldu acıların en kahpesi
dört yanımı sarmış dört duvar
etrafımda kurtların seveceĝ i
kapkara, dumanlı bir hava var
ayrılıĝ ın pençesinde kıvranırken böyle
kalbimde birikmiş bir avuç külle
ne yapmalıyım söyle

savaş mı ilan etmeliyim hayata
ördü diye aĝ larını üstüme
yoksa umutlarımı
baĝ layıp ayaklarına bir güvercinin
sana mı göndermeliyim
matemini mi tutmalıyım, yasını
anasının karnında ölen bir bebek gibi
doĝ madan yok olan hayallerimin

hayaldi artakalan hayattan bana
sen yoktun artık, güzel gözlerin
kimbilir göremiyecektim belki
bir daha gülüşünü
ve yaslanıp penceresine gönlümün
seyredişini, karların yaĝ ışını

bahar geldi, açtı çiçekler rengarenk
kelebeklerde gelir yakında,ötüşür kuşlar
canlanır tabiat yeniden, yenilenir
ve coşar ırmaklar kök alarak dağlardan
oysa gelemem ben,
içimde kurtların kemirme sesi,
ayaklarımda prangası kaderin
yarama tuz olan hüzünlü şarkılarla
acılarıma ağlar, kadersizliğime gülerim

ne zaman sevincini görsem
yada beraberliĝ ini bir çift sevgilinin
bombalanır duvarları kalbimin
ansızın yıkılır gölgem yerlere
soĝ uk ecel terleri dökerim
sürgülerim sonsuza dek
gönlümün kapısını
sen son ziyaretçisiydin yüreĝ imin
bilesin sevdiĝ im
ben seni unutmak için sevmedim
Sonbahardan Kesit

Düşen yapraklarla çiseleyen yağmur
ey sonbahar sende karmaşıksın dün gibi
üzgünüm,sevdiğim gizliyor yüreğini
iyi adamlarla evlenilir,aşık olunmaz diyorlar
kirli sokak şövalyeleri

Gecenin sessizliğinde gökte uçarı ışık
ey dolunay sende yalnızsın ben gibi
bildiğim herkes satıyor yalanla düşlerini
benim mesleğim aşk,para etmez diyorlar
sokağın kirli şövalyeleri