25-02-2007, 13:12
{EDITOR=<DIV><TABLE style="TABLE-LAYOUT: fixed" cellSpacing=0 cellPadding=5 width="100%"><TBODY><TR><TD vAlign=top width="75%" height="100%"><DIV class=post><FONT color=#ff007f size=4>Bu öykü, çiftlikten çiftliğe, yarıştan yarışa koşarak atları terbiye etmeye <BR>çalışan bir gezgin at terbiyecisinin genç oğluna kadar uzanır. Babasının işi <BR>nedeniyle çocuğun orta öğretimi kesintilere uğramıştı. <BR><BR>Orta ikideyken, büyüdüğü zaman ne olmak ve yapmak istediği konusunda bir <BR>kompozisyon yazmasını istedi hocası.<BR><BR>Çocuk bütün gece oturup günün birinde at çiftliğine sahip olmayı <BR>hedeflediğini anlatan 7 sayfalık bir kompozisyon yazdı. Hayalini en ince <BR>ayrıntılarıyla anlattı. Hatta hayalindeki 200 dönümlük çiftliğin krokisini <BR>de çizdi. Binaların, ahırların ve koşu yollarının yerlerini gösterdi. <BR>Krokiye, 200 dönümlük arazinin üzerine oturacak 1000 metrekarelik evin <BR>ayrıntılı planını da ekledi. <BR><BR>Ertesi gün hocasına sunduğu 7 sayfalık ödev, tam kalbinin sesiydi.. İki gün <BR>sonra ödevi geri aldı. Kağıdın üzerinde kırmızı kalemle yazılmış kocaman bir <BR>"0" ve "Dersten sonra beni gör" uyarısı vardı. <BR><BR>"Neden "0" aldım?" diye merakla sordu hocasına, çocuk.. <BR><BR>"Bu senin yaşında bir çocuk için gerçekçi olmayan bir hayal" dedi, hocası.. <BR><BR>"Paran yok. Gezginci bir aileden geliyorsun. Kaynağınız yok. At çiftliği <BR>kurmak büyük para gerektirir. Önce araziyi satın alman lazım. Damızlık <BR>hayvanlar da alman gerekiyor. Bunu başarman imkansız" ve ekledi: <BR><BR>"Eğer ödevini gerçekçi hedefler belirledikten sonra yeniden yazarsan, o <BR>zaman notunu yeniden gözden geçiririm." çocuk evine döndü ve uzun uzun <BR>düşündü. Babasına danıştı. <BR><BR>"Oğlum" dedi babası "Bu konuda kararını kendin vermelisin. Bu senin hayatın <BR>için oldukça önemli bir seçim!." <BR><BR>Çocuk bir hafta kadar düşündükten sonra ödevini hiçbir değişiklik yapmadan <BR>geri götürdü hocasına.. <BR><BR>"Siz verdiğiniz notunuzu değiştirmeyin" dedi.."Ben de hayallerimi.."..... <BR><BR>O, orta 2 öğrencisi, bugün 200 dönümlük arazi üzerindeki 1000 metrekarelik <BR>evinde oturuyor. Yıllar önce yazdığı ödev şöminenin üzerinde çerçevelenmiş <BR>olarak asılı. <BR><BR>Öykünün en can alıcı yanı şu: <BR><BR>Aynı öğretmen, geçen yaz 30 öğrencisini bu çiftliğe kamp kurmaya getirdi. <BR>Çiftlikten ayrılırken eski öğrencisine "Bak" dedi, "Sana şimdi <BR>söyleyebilirim. Ben senin öğretmeninken, hayal hırsızıydım. O yıllarda <BR>öğrencilerimden pek çok hayal çaldım. <BR><BR><IMG alt="" src="http://www.minare.net/default/allah.gif" border=0>' tan ki, sen, hayalinden vazgeçmeyecek kadar inatçıydın."</FONT></DIV></TD></TR><TR><TD class=smalltext vAlign=bottom width="85%"><TABLE style="TABLE-LAYOUT: fixed" width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=smalltext width="100%" colSpan=2><FONT color=#ff007f size=4></FONT></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></DIV><DIV></DIV>EDITOR}