05-03-2007, 11:32
{EDITOR=<DIV>Chat'te tani$tigi genç, abisi çikinca.. <BR><BR>Annecigim.., <BR><BR>3 yil kadar önceydi, 16 ya$indaydim, hatirliyor musun? Dogu$'ta yayinlanan 'Bir Annenin Feryadi' ba$likli bir yaziyi kaç kere okutturmu$ ve gözya$lari arasinda o acili anneye dualar etmi$, onun için üzülmü$ ve kimsenin böyle bir duruma dü$memesi için dilekler dilemi$tik... <BR><BR>Özellikle bizim aile ve kendimiz için dualar etmi$tik... <BR><BR>Dizinin dibine oturur, ba$imi gül kokulu gögsüne yaslar; bal akitan dilinden nasihatler dinlerdim. Yüreginin ati$inda ve her anlati$inda bizler vardik. Verdigin o ögütler, yolumu aydinlatir, ufkumu açar, kendime olan güvenimi artirir, hayata baki$imi $ekillendirirdi. <BR><BR>Beynim dinç, ruhum diri, yüregim huzura kavu$mu$ olarak ayrilirdim yanindan... Ve 'biz aile olarak asla parçalanmayacagiz' derdim kendi kendime... 'Arkada$ seçimine dikkat et; Sibel'le ili$kilerini sinirli ve mesafeli tut' derdin... Dinlerdim ve tutardim da nasihatlerini... <BR><BR>Ama ne oldu da bu hale geldik, hala anlayabilmi$ ve sirrini çözebilmi$ degilim... Gelsem, kapini çalsam; hem evinden hem de yüreginden içeri alacaksin, biliyorum; ama, yüzüm yok.... Utanç yiginiyim anne... Hep 16 ya$indaki bebegin olarak kalsaydim da, sana bu aci ve utanci tattirmasaydim... <BR><BR>Iki yil Atheneum'da okudum; benimle gurur duyuyordunuz. 'Yüzümüzü güldürecek, topluma hizmet eden bir insan olacaksin yavrum' diye, benden herkese övgüyle bahsediyordunuz... Ikinci yil sinifta kaldim, üzerinde durup, nedenlerini ara$tirmadiniz; sorup/soru$turmadiniz... <BR><BR>O yil ben, Sibel'in internet ali$kanliginin kurbani oldum. Sanal ortamda yazi$malar ho$uma gitmi$ti ve uzun zaman biriyle haberle$mi$tim. Dersleri askiya almi$, gece-gündüz bilgisayarin ba$inda arkada$imla yazi$iyorduk... Benim bu halimden bile övgüyle bahsediyor, 'Aferin benim yavruma! Gece-gündüz ders çali$iyor' diyordunuz... <BR><BR>Agabeyimle chat arkada$ligim..<BR><BR>Uzun zaman intenette yazi$tigimiz, hatta kim oldugunu bilmeden, yüzünü görmeden a$ik oldugum gençle tani$mak üzere randevula$tik. Korkuyor, çekiniyordum; ama daha fazla dayanamadim ve randevu sözü verdim... <BR><BR>Okan'la bir kütüphanede bulu$acak ve ben elimde, Kerime Nadir'in, 'Hiçkirik' adli romanini okuyor olarak onu kar$ilayacaktim... Okan, tarif ettigi giyimiyle sözle$tigimiz saatte kar$imda duruyordu... <BR><BR>Ama bu olamazdi anne!!! Çünkü kar$imda agabeyim Erhan duruyordu... Aylarca yazi$tigim, $iirler gönderdigim, sevda $arkilari besteledigim ve hatta sevdigimi haykirdigim ki$i karde$im Erhan'mi$... Göz göze geldik, baki$larimiz mum gibi birbirimizi eritiverdi. Bir utanç yiginiydik.. Kanimin dondugunu, dünyanin durdugunu hissettim bir an... Gözlerinde yanan i$igin söndügünü, alev fi$kiran bir ocaga döndügünü gördüm. Onurluydu, namusluydu ve o bir erkekti... Dövmedi, sövmedi; beni utancimla ba$ ba$a birakti ve çekip gitti... <BR><BR>Onunla dövü$ür, kapi$ir, kirgin ve küsülü gezerdik ya anne; $imdi onu ne çok özlüyorum bir bilsen!.. Gömlek ve pantolonlarini ütülemeyi, odasina çay-kahve götürmeyi, yatagini düzeltmeyi bile özledim anne... O gidince dünyanin yükü omzuma bindi sanki...Agabeyimin evi neden terk ettigini hep merak ederdin ya anne, i$te gizlenen bu sir ve utançtandi... <BR><BR>Agabeyimi görmedim ondan sonra; ama, onu görenlerden haberini aldim. Iyiymi$, saglikli ve çali$iyormu$. Evlenmi$ ve bir de kizi olmu$... Ismini de bu 'ya$amiyasica' kizinin adini koymu$... 'Elif' diyorlarmi$ yegenime... Agabeyimin beni affettiginin bir i$areti mi bu anne? <BR><BR>Onun evden gidi$inin ve ailenin büyük bir aciyla kar$ila$masinin müsebbibi olarak her $eyi askiya almi$, okulu bo$lami$ ve sigaraya ba$lami$tim. A$k Çocuklariyla Tani$ikligim Anne, yine Dogu$'ta editör imzali bir yazida, genç kizlar 'Fuhu$ Tuzagi'na dü$memeleri hususunda uyariliyordu hatirliyor musun? Insanoglu ne çok unutkan oluyor... <BR><BR>Okula artik 'laf olsun' diye takiliyor ve ya$adigim o olayin etkisinden bir türlü kurtulamiyor, degi$ik yollar deniyor, bir çiki$ ariyordum... Okul önünde, sari saçlari, ye$il gözleri, pahali giysileri ve son model arabasi olan bir genç sürekli beni izlemeye ba$ladi. Her türlü konu$ma ve arkada$lik tekliflerini reddettim; diretti, inat etti ve beni pes ettirdi. Beraberce çikmaya ba$lami$tik. Beni her gün güllerle; bazen de pahali hediyelerle kar$iliyordu... <BR><BR>Önceleri sadece elimi tutuyor, öpmeye bile yana$miyordu. Her hali, tavri beni kendine baglami$ ve sirilsiklam a$ik olmu$tum. Onunda beni sevdiginden ve dürüst oldugundan emindim. Çünkü benden istifade etmeye asla yana$miyordu. 'Her $eyi evlilige saklamaliyiz, seni tertemiz olarak ak duvaginla kabul etmek istiyorum' diyordu... Romantizmin dorugunda bir a$k ya$iyorduk. Ayaklarim yere degmiyordu. Annem, canim annecigim! Senin ögütlerini ve ba$ima nelerin geleceginin hesabini çoktan unutmu$tum. <BR><BR>Bir gün Serhan'in oldum; nasil oldu hala anlami$ degilim. $u an müptelasi oldugum uyu$turucuyu, ilk o gün içirmi$ olabilir mi diye zaman zaman dü$ünüyorum.. Ama ne fayda! Zordayim, dardayim, dipsiz karanlik kuyulardayim anne!... Feryadimi duydugunu ve her gün gözya$lari içerisinde yolumuzu bekledigini biliyorum... Anne! Agabeyimin evi terk edi$ine ali$amami$ken, benim de ortalardan kaybolu$um sizi fena halde yikti biliyorum. Benimle ilgili gerçekleri ögrendiginizde kahrolacaginizi bildigimden gitmek zorundaydim anne... Her $eyi aninda sana anlatsam bu hallerin hiçbiri ba$ima gelmeyecekti; ama bunun için artik çok geç... <BR><BR>Serhan, kendisiyle oldugum o utanç anini video olarak görüntülemi$. Bu rezil kaseti size gösterme tehdit ve $antajiyla beni sizden kopardi. 'Birbirimizi seviyorsak, ailemi evlilige razi ederim, böyle bir çirkeflige neden gerek duydun' diye sordugumda verilen cevap benim biti$imin ba$langiciydi.... <BR><BR>'Ne evliligi be! Bundan böyle benim malimsin ve istedigim $ekilde hareket etmek zorundasin! Aksi halde ba$ina gelebilecekleri sen hesapla!..' Fuhu$ ve uyu$turucu batakligindayim Parasiz kaldigini söyleyerek ba$ka erkeklere pazarlandim, uyu$turucu bulamama korkusuyla her denilene boyun egdim. Insanligimdan, kadinligimdan zerre kalmadi anne. Içimde yanan koca bir ate$ her gün beni yakip bitiriyor. Ate$ten sicak olan o kucagini özledim, gül kokunu, yüreginin ati$ini, $efkatli baki$ini özledim anne!.. <BR><BR>Bir gün bu hayata elveda diyecegim, belki de senden önce göçecegim.. Saçlarim ve gözlerim artik gece siyahi degil!.. Sari ve ye$il oldular anne.. Burnum düzeltildi... Öldügümde te$his için seni çagirirlarsa tanimakta zorlanir ve belki de, 'bu benim nazli kizim Elif'im degil' der çeker gidersin.. Beni yadellere birakma anne, beni de al yanina; beni de götür gidecegin yere.... <BR><BR>Beni, sol gögsümün, tam yüregimin üstüne yaptirdigim ve 'ANNEM' yazdirdigim dövmeden tani anne!.. Pezevenkler, bu dövmeyi, fuhu$ pazarinda kimse kimsenin de malini kullanmasin diye kazdirirlarmi$, ama ben sana olan sevgimin bir ni$anesi olarak kazdirdim ve beni ölünce rahat taniyasin diye yazdirdim anne!... <BR><BR>Serhan'i polise $ikayet ettim, üç gün sonra çikip geldi ve daha da azitti, korkuyorum anne!.. Bu $ebekeyi durduracak tek güç; aileler ve özgüvenle donatilmi$ gençlerdir anne... <BR><BR>Anne, bu mektubu sana mi yazdim, yoksa benden sonra bu tuzaga dü$mesini istemedigim genç kizlara mi bilemiyorum... <BR><BR>Ben söylenen sözlerden, edilen nasihatlerden ders alsaydim bu hale gelmezdim elbette, benim yazdiklarimdan da gençlik ibret almayacak ve bu fuhu$ $ebekesi, bu uyu$turucu ve organ mafyasi kirli çarklarini i$letip duracaklardir. <BR><BR>Nice masum gencin cani yanacak, onuru, namusu incinecektir. Ama ben son bir kez bana dü$en insanlik görevimi yapayim ve sana sesimi ula$tirayim istedim... Sen beni mutlaka duyacak ve affedeceksin biliyorum ama, Müslüman-Türk kizlari bu çigligima kulak verecek mi bilmiyorum... <BR><BR>Seni seven kizin Elif...<BR><BR>gercek olmustur bi hikaye..<!-- google_ad_section_end --></DIV>EDITOR}
.gif "Smiley (18)")
KOMİK</DIV>EDITOR}