02-12-2007, 01:56
Biz şimdinin adamıyız
"Biz şimdinin adamıyız"diyerek sıvazlıyoruz sırtımızı.Geçmişli ama geleceksiz ve şimdiye her daim dahil iki adam!Ellerinden gelen bir şimdi'yle "bana yar olsa"diyemediğim bir gelecek arasında tercihlere yatıyorum suskunluğumu.Sen'siz bir gelecek sen'li bir şimdi...Yokluğunla büyümüş çocukluğumla,çaresizce ama sevdamca "şimdiyi"seçiyorum.Aklımda bir türlü geçer edemediğim yaralı geçmişimiz.Yaralı geçmişlerden yarınlar çıkmaz mı sevgili?Sana yarından bahsedememek ne biçim bir konuşma?Mesala diyebilsem:"Yarın alırız ellerimizi ellerimize ve nehrin kıyısına gideriz.Hesabına tavla oynarız.Konuşuruz!Hep konuşur hiç susmayız...Nasılda eğrelti duruyor,şu günlük kelimeler!Şu en basit ve yalın bir yarın için ne çok mucizeye ihtiyacımız var!
Ama yine de, söz hakkını sersemliğime verip,hiçbirşeyi unutmadan yalnızca umrumdan çıkararak herşeyi,karın tokluğum ellerimdeymiş gibi bir geleceğe uyandırıyorum,en çocuk halimi.Korkmadan,çekinmeden dalabiiyorum bir düşe...Oysa yasaklıklar, hatalar,ihanetler düşlerimi de kurutuyor.Varlıklarından bana yokluklar pay eden bir dolu adam ve kadın,-zaten sandığım-karın tokluğumu alıyor ellerimden ve beni aç bırakıyor;sonra en çocuk halimi,acımasızca,gerçeklerin uykusuna uyutuyor."Uyuma çocuğum"diyemiyorum.İçimde karın tokluğumun açlığı bir şarkı söylüyor,SENİN BANA ANLATAMADIKLARINI....
"Biz şimdinin adamıyız"diyerek sıvazlıyoruz sırtımızı.Geçmişli ama geleceksiz ve şimdiye her daim dahil iki adam!Ellerinden gelen bir şimdi'yle "bana yar olsa"diyemediğim bir gelecek arasında tercihlere yatıyorum suskunluğumu.Sen'siz bir gelecek sen'li bir şimdi...Yokluğunla büyümüş çocukluğumla,çaresizce ama sevdamca "şimdiyi"seçiyorum.Aklımda bir türlü geçer edemediğim yaralı geçmişimiz.Yaralı geçmişlerden yarınlar çıkmaz mı sevgili?Sana yarından bahsedememek ne biçim bir konuşma?Mesala diyebilsem:"Yarın alırız ellerimizi ellerimize ve nehrin kıyısına gideriz.Hesabına tavla oynarız.Konuşuruz!Hep konuşur hiç susmayız...Nasılda eğrelti duruyor,şu günlük kelimeler!Şu en basit ve yalın bir yarın için ne çok mucizeye ihtiyacımız var!
Ama yine de, söz hakkını sersemliğime verip,hiçbirşeyi unutmadan yalnızca umrumdan çıkararak herşeyi,karın tokluğum ellerimdeymiş gibi bir geleceğe uyandırıyorum,en çocuk halimi.Korkmadan,çekinmeden dalabiiyorum bir düşe...Oysa yasaklıklar, hatalar,ihanetler düşlerimi de kurutuyor.Varlıklarından bana yokluklar pay eden bir dolu adam ve kadın,-zaten sandığım-karın tokluğumu alıyor ellerimden ve beni aç bırakıyor;sonra en çocuk halimi,acımasızca,gerçeklerin uykusuna uyutuyor."Uyuma çocuğum"diyemiyorum.İçimde karın tokluğumun açlığı bir şarkı söylüyor,SENİN BANA ANLATAMADIKLARINI....
