10-12-2007, 00:33
Değişik duygular içerisindeyim.Anlamını bilemediğim,sebebini ve sonucunu kestiremediğim bir haldeyim.Herşey yaşadığım özümden kaynaklanıyor.Herşey "ben"olduğum için yaşanıyor.Ben olmak ne kadar da zor.Ben diye birini yaşatmaya çalışmak,ben diye birinin bütün kaprislerini gerçekleştirmeye çelışmak,bütün olumsuzlukları,karamsar bir ruhu taşımak ne kadar da zor.Bu beden bunu kaldırmakta çoook zorlanıyor.
Ey beni ben yapan nefsim,ey beni karanlık koyunun en derininine sokan olumsuz,kararsız,güzel bakamayan düşüncelerim.Sizden memnun değilim,hele sen nefsim,sürekli beni olumsuzluklara sürükleyen,benim yapmış olduğum davranışlarda,etmiş olduğum sözlerde pişmanlığa davet eden nefsim.Anlaşamadık,sürekli yollarımız çatıştı.Ben ne umarken,neyi buldum,ama sen her defasında beklediğin sonucu almıdın.
Kendimi ifade etmem çok zor.Hele kendimi anlamam,kendi varlığımı ortaya koymam,ben buyum demek zor.
Hayatı anlayamadım.Ne ben o na bağlandım,ne o beni bir canlı varlık olarak görmek istedi.Soğuktun bana,soğuk geliyordun.Sana yaklaşmak,seninle yaşayarak,senden tat almak bana acı veriyordu.Elimi her sana uzatışımda,ellerim boşlukta sallanıyordu.Tutunacak bir dal vermedin bana hayat.Kendi iç dünyamla başbaşa bırakıp,başı ve sonu olmayan karamsar,endişe,korku dolu düşüncelerle yanlız bıraktın.
Senle anlaşmak benim karım değil.Sen başka bir hayat,bende kendime özgü bir hayat seçmişim.Sana uymak,dünyayı elde etmeye,mutlu huzurlu bir hayat yaşamaya tabidir.Ama gerçekten ben ne istediğimi bilmiyorum.alıntı
.gif "Smiley (17)")