25-12-2007, 13:18
> Yaşlı bir bey, sabah erken evinden çıkmış, yolda ilerlerken, bir
> bisikletlinin çarpmasıyla yere yuvarlanmış ve hafif yaralanmış.
>
> Sokaktan geçenler yaşlı beyi hemen en yakın sağlık birimine ulaştırmışlar.
> Hemşireler, önce pansuman yapmışlar ve 'biraz beklemesini ve röntgen
> çekerek her hangi bir kırık veya çatlak olup olmadığını inceleyeceklerini'
> söylemişler.
>
>
> Yaşlı bey huzursuzlanmış; "acelesi olduğunu, röntgen istemediğini"
> söylemiş. Hemşireler merakla acelesinin nedenini sormuşlar.
> "Eşim huzur evinde kalıyor. Her sabah birlikte kahvaltı etmeye giderim,
> gecikmek istemiyorum" demiş.
>
>
> "Eşinize haber iletir gecikeceğinizi söyleriz" deyince.
>
> Yaşlı adam üzgün bir ifade ile "Ne yazık ki karım Alzheimer hastası hiç bir
> şey anlamıyor, hatta benim kim olduğumu dahi bilmiyor" demiş.
> Hemşireler hayretle "Madem sizin kim olduğunuzu bilmiyor neden hergün
> onunla kahvaltı yapmak için koşuşturuyorsunuz?" diye sormuşlar.
>
>
> Adam buruk bir sesle "Ama ben onun kim olduğunu biliyorum" demiş.
>
> Beraberlik - bir ömür boyu...
sağol leyla..gif "Smiley (5)")