09-02-2008, 21:38
MECNUN DEGILSEN SUS!...
Göge asili biraktigin bu sagnak, nice gonul tarlalarından "hû" filizlendirdi. Kâinat vecde durdu. Ve... dunya elifle donuyor,yurekler elife donuyor. Ask vesile...
Dunyaya alıstım alısalı, denizi cakil taslarindan tanıdım. Icimde ney seslerini buyuttum. Belli ki yine bu issiz limanda fırtına kopacaktı. Bir muammali vakitti oysa ki yalnızlıklar.
Askın tarifini sordum gocen kuslara. Dediler goc... Dediler yanmaktir yaklastıkca... Onun kaynagından tadan divanedir, sonra...
Sonra bir sair kesti yolumu... " En yuce bir dustur benim askım. Gormeye degmez ki kucuk dusleri" dedi ve ekledi: " Mecnun degilsen sus!..."
Bense gunesin kol gezdigi ufuklar hayal ederdim alkimli dunyamda, aska dair... Duslerimen kudsi duygularla bezenmisti oysa. Meger kucuk duslerle avunmusum...
Muhayyel sevdalar buruyor yuregimin pencerelerini. Herbiri tul, herbiri hur. Hic dokunulmamis, hic yasanmamis. Hikâyelerine hayal meyal taniklik ettiğim...
Bu efsane hikâyeler suruldu masama. Bense ozgun sozlerin tadina alisiktim. Benim taatim, tahiyyatimdi Rab'le...
Dunyanin perdesini soyle bir aralayinca, aska dair bircok seyin oylesine ortaliga savrulmus oldugunu hissettim ki; taninmayacak haldeysi. Kadin olmustu, para, makam, nefs, hırs, menfaat, somuru olmustu. O kutsali aralarindan arindirmak oylesine zordu... Kalan son sevgi sözlerini topladım avucuma... doldurmuyor bile! Dilden cikip, ancak kulaga kadar varabiliyordu; yurege degil...
Aska belki bir adim, belki asirlar vardi ama,sevgiyi diri tutmakti, yasatabilmekti esas olan. Ucuzcular pazarından kurtulup, sultanlar sofrasina hizmetli olabilmekti... Iflah olmaz ask kisvesini giyebilmekti. Gonulde maya tutup aska, onu goklere armagan edebilmekti.... ucurtmalara...
Celal-i Didar'a yâr olabilmekti benim en gercek dusum... Sen ezelî ve ebedî, arzsiz, arssiz, cennet ve cehennemsiz oylesine bir sevdasin ki diyebilmekti... Mevlânaca bir tavir koyabilmekti. Naz mak----- ulasmayi gonul hedefinin tam ortasina yerlestirebilmekti...
Ruhum firdevslere kayarken, dünyanin sahte makyaji bulasıyor yuregime. Her renk bir adim daha ulasilmaz kiliyor seni.
Kalbimde bir dunya kurup, binbirinin yikilisini venus bardagından seyretmek gibi bir sey sanirim ulasilmazligin...
Ey ulasilmaz Matlubum!...
Hircin dalgalar Kahhar ismini vuruyor dunya sahiline, güller Cemal isminle raksa baslıyor bir seher, kuslar Nur ismini zikrediyor bir safak kizilliginda...
Bense, Vedud cografyasinda, 'seven' sahsinda talibi oynamaktayim. Belki adayligin adayligina bile lâyik degilken;
"Bende Mecnun'dan fusun asiklik istidadi var,
Asik-i sadik benim, Mecnun'un ancak adi var..."
diyebilme curekarligina kosmaktayim...
Belki sadece icimdeki boslukta cirpinip durmaktayim...
Ey Rab! Sana ulasmak sensizlikte kaybolmak nedir, anlatayim mi?
Kum firtinasinda, colde, saganaklara asik olmaktir!...
Dunya elifle donuyor,yurekler elife donuyor... Ask..
Göge asili biraktigin bu sagnak, nice gonul tarlalarından "hû" filizlendirdi. Kâinat vecde durdu. Ve... dunya elifle donuyor,yurekler elife donuyor. Ask vesile...
Dunyaya alıstım alısalı, denizi cakil taslarindan tanıdım. Icimde ney seslerini buyuttum. Belli ki yine bu issiz limanda fırtına kopacaktı. Bir muammali vakitti oysa ki yalnızlıklar.
Askın tarifini sordum gocen kuslara. Dediler goc... Dediler yanmaktir yaklastıkca... Onun kaynagından tadan divanedir, sonra...
Sonra bir sair kesti yolumu... " En yuce bir dustur benim askım. Gormeye degmez ki kucuk dusleri" dedi ve ekledi: " Mecnun degilsen sus!..."
Bense gunesin kol gezdigi ufuklar hayal ederdim alkimli dunyamda, aska dair... Duslerimen kudsi duygularla bezenmisti oysa. Meger kucuk duslerle avunmusum...
Muhayyel sevdalar buruyor yuregimin pencerelerini. Herbiri tul, herbiri hur. Hic dokunulmamis, hic yasanmamis. Hikâyelerine hayal meyal taniklik ettiğim...
Bu efsane hikâyeler suruldu masama. Bense ozgun sozlerin tadina alisiktim. Benim taatim, tahiyyatimdi Rab'le...
Dunyanin perdesini soyle bir aralayinca, aska dair bircok seyin oylesine ortaliga savrulmus oldugunu hissettim ki; taninmayacak haldeysi. Kadin olmustu, para, makam, nefs, hırs, menfaat, somuru olmustu. O kutsali aralarindan arindirmak oylesine zordu... Kalan son sevgi sözlerini topladım avucuma... doldurmuyor bile! Dilden cikip, ancak kulaga kadar varabiliyordu; yurege degil...
Aska belki bir adim, belki asirlar vardi ama,sevgiyi diri tutmakti, yasatabilmekti esas olan. Ucuzcular pazarından kurtulup, sultanlar sofrasina hizmetli olabilmekti... Iflah olmaz ask kisvesini giyebilmekti. Gonulde maya tutup aska, onu goklere armagan edebilmekti.... ucurtmalara...
Celal-i Didar'a yâr olabilmekti benim en gercek dusum... Sen ezelî ve ebedî, arzsiz, arssiz, cennet ve cehennemsiz oylesine bir sevdasin ki diyebilmekti... Mevlânaca bir tavir koyabilmekti. Naz mak----- ulasmayi gonul hedefinin tam ortasina yerlestirebilmekti...
Ruhum firdevslere kayarken, dünyanin sahte makyaji bulasıyor yuregime. Her renk bir adim daha ulasilmaz kiliyor seni.
Kalbimde bir dunya kurup, binbirinin yikilisini venus bardagından seyretmek gibi bir sey sanirim ulasilmazligin...
Ey ulasilmaz Matlubum!...
Hircin dalgalar Kahhar ismini vuruyor dunya sahiline, güller Cemal isminle raksa baslıyor bir seher, kuslar Nur ismini zikrediyor bir safak kizilliginda...
Bense, Vedud cografyasinda, 'seven' sahsinda talibi oynamaktayim. Belki adayligin adayligina bile lâyik degilken;
"Bende Mecnun'dan fusun asiklik istidadi var,
Asik-i sadik benim, Mecnun'un ancak adi var..."
diyebilme curekarligina kosmaktayim...
Belki sadece icimdeki boslukta cirpinip durmaktayim...
Ey Rab! Sana ulasmak sensizlikte kaybolmak nedir, anlatayim mi?
Kum firtinasinda, colde, saganaklara asik olmaktir!...
Dunya elifle donuyor,yurekler elife donuyor... Ask..
