Yak canımı. Acımam emin ol
Hem ne zamandır acımıyordum hakkıyla
Öfkeli aşık atışmaları yaramıyor böyle ağzı laf yapmayana
Kötüyüm
Geçici miyim,
kalıcı hiç değilim


Sözümün ardındayım
Yak canımı acıt
Gıkım çıkmıycak söz

Yaşarken daha; bu kaçıncı “eyvah!”
Birini bile düzeltemeden bu kaçıncı günah

Her yerde silah çekip sonra benim kanayan
Bileği bükülmüş çoktan ve hala güreşe doymayan

Öyle acıyorum ki şimdi
sen mi yaptın
ben mi kendimi acıttım bilmiyorum

hep gözümün önünde gözleri dolu , bi yere gidecek ve son sözlerini boğazındaki düğümü yutmaya çalışarak konuşan adam yüzleri
sanki benim giden sanki benim veda edilen, gereksiz bu acı çekişlerim

kısa geliyor azarlamaların
eskisi kadar acıtmıyorsun sanki
yada bende acının anlamı değişti
dedimya tılsımı kaçtı
elimdekiler de elimden alındı

aslında söyleyecek çok sözüm var
ama
ne kalem uygun ne kelam
ne zaman uygun ne mekan
ne ben uygunum ne okuyan…