SERÇE PARMAĞIN…

O gün, serçe parmağın hesapsız elime çarptı,
Bir saniyelik temastı, on gündür kalbim elimde.
Sağ elim küstü bahtına, sol elimle yıkanmadı
Boynu büyük parmaklarımın, ellerinin hasretinde…

Sen havadan konuşuyordun, ben içimden coşuyordum,
Baharın müjdecisiydi ışıl ışıl gözlerin
Dil alışkanlığın vardı, bana canım diyordun,
Sana “hiç” demiştim ama, o an seni düşünüyordum…

Yemek masasındaydık hani, sen tuzu istemiştin,
İçimden haykırmıştım, “bas yarama şu tuzu!”,
Gayet nazik bir dille ekmeğimden dilemiştin,
Hayatın değer yanını, tebessümüne işlemiştin…

Çayımın son yudumunu on beş dakikaya yaymıştım,
Ertelenen ayrılığın kapısına dayanmıştım,
Yollar duyguma tezattı, uzaklaştıkça sendeydim,
Buluştukça göz kapaklarım, gözlerimin önündeydin…


Şubat 2008
Mehmet Ercan