[Toprak]

aşk hakkında söylenen her söz
söyleyeni aşktan uzaklaştırır
belki de uzaklık yakın olmaktır .." (Murat Çelik)
-----------------------------------

Korkuyorum
Kendime bile söyleyemediğim acılar
Çemberinde yalnızlık var

Bütün suretleri sahibine sabitliyorum

Kelimeler ki ağrıyan yerlerimin ağır işçileri
Sahipsizliğimizde kendime yollar bırakıyorum
Belki hüzün
Belki aşk
Yağmurun titremesi gibi

Yalınızsan eğer bakışlarım sende kalsın
Ben ki şarap eskitirim gözyaşlarınızın aktığı yerde

Zaman hayli gençti ve hayli zaman geçti

Merdivenlerimizi kimler çıkıyor şimdi
Kimler iniyor o masmavi zamanların ıslak kuyusuna


Büyürken yanımıza aldığımız o düşler
Kimin hücresinde sarıyor yaralarımızı

Bu yanma,bu gece,bu kan kokusu ellerimizin
Bu gidip gelmelerimiz
Bu bizi bizden çıkarıp ‘aşk’ yapan

Anlıyorum seyrederken kalabalıkları
En çok yazarken eskiyor insan
Anlamak ölmektir
Ölmekse aşk’a gidiş

Murat Çelik (Aşkın Elif Hali)
-----------------------------------


.................

Ben durmuştum



durup öylece

ve sadece

kendime dağılmıştım

belki hüzün

belki aşk

yağmurun titremesi gibi

sanki ilk defa dokunulmuştum



durup dolaşmıştım kendimde

gece mavisini gece mavisiyle kandırırken

gözlerime vuran kalbine inanmıştım



inanmasam

kimliksiz bir bulutun kırık düşen yağmurundan sonra

göğsümde bir çocuk şenliğiyle uyanmazdım..



inanmasam

bıraktığım yol tekrar bana dönerken

naftalin kokulu bir sandıkla bekletilmezdim



inanmasam

lâl olmazdı bakışlarım...



(aşkın elif hali'nden)
--------------------------------


Aşkın Elif Hali’nde eliften habersiz Kendime ordular biçiminde lal olmuş haller içindeyim.

(aşkın elif hali'nden)