Peygamberimizin Hayati
06-12-2006, 12:22
Kendi içlerinde söz sahibi olma mücadelesi vererek sürekli çatışma halinde olan ve İslamiyet'in önlenemez yükselişi karşısında devamlı kan kaybeden Hıristiyan Alemi, Protestan ve Katoliklerin bir taraftan kendi aralarında uzlaşma çalışmaları sürdürürken diğer taraftan “Dinler arası hoşgörü ve diyalog” sloganıyla İslam Alemine zehiri zerk etmeye çalışıyorlar!..
Geçen hafta PAPA 16. Benediktus'un Türkiye'ye yaptığı ziyaret de bu çalışmanın bir parçasıydı… Papa, Vatikan'da yaptığı açıklamaları ve ateşli savunucusu olduğu bazı değerleri, Türkiye'de alenen açıklayıp savunmadı belki ama, bu durum Papa'nın düşüncelerinden vazgeçtiği anlamında değil diplomatik dili kullanma ustalığındandır.
Fener Rum Patriği Bartholomeos'a “Ekümenik” sıfatının verilmesini, “Ne olur ki kardeşim!.. bundan Türkiye'nin kaybı değil, daha çok turist çekerek kazancı söz konusudur.” Şeklinde ülkemizin bazı entelektüel kesiminin bu işi maddi çıkar beklentisi boyutuna indirgeyip, bir taraftan Protestanlara diğer taraftan da İslam ülkesinde zerk edilen bu zehirin Müslümanlara vereceği zararın boyutlarının göz ardı edilerek yapılan açıklamaların kabul görmesi beklenemez!..
Kameraların önünde bizlerin asla kabul etmeyeceği taleplerde bulunan Papa, kapalı kapılar ardında ülkemiz, inancımız ve kutsal emanetlerimiz açısından kim bilir ne tür kararlar alındı ve talimatlar verildi?.. dünyanın süper güç devletlerinin üzerinde siyasi nüfuzu olan Vatikan'ın, demokrasi ve insan hakları adına İslam ülkelerinde katledilen demokrasi ve insanlık karşısında kör ve sağır olan Papa'nın kardeşlik duygusuyla Türkiye'yi ziyaret ettiğini düşünmek saflıktan öteye bir şey değildir…
Konumuzun özü şudur:
herkes kendi doğruları üzerinde hareket eder. Papa'ya göre doğru Katolikliği yüceltmekse bizimde doğrularımız vardır ve bizim de doğrularımız hak dinimiz İslamiyet'i yüceltmek ve yükseltmektir. Ancak bunu yaparken aramızda bazı farklar var; onlar kendilerine ünvanlar vererek yükseleceğine inanıyor, biz ise dinimizi daha çok yaşayarak yücelteceğimize inanırız!.. onlar, yücelmenin birilerini düşürmekle olacağını düşünürken, biz düşeni kaldırarak yüceleceğimize inanırız!.. onlar, kendisi gibi düşünüp yaşamayanların dışında kimseye hayat hakkı tanımak istemezken, bizim yaratılanı yaradan dan ötürü sevme!.. Gibi farklı bir özelliğimiz var.
Şimdi biraz daha inancımıza sarılarak yaşayacağız. Bunu yaparken onlara da yaşatacağız.. hem onların, ekonomik çıkmaz içerisinde bocalayan bazı Müslüman gençlere İncil içinde yüz dolarlar ikram etmek suretiyle Hıristiyanlaştırmaya çalıştığı gibi değil, hiç bir baskı altında kalmadan, sadece İslamiyetin yüceliğini, yaşadıklarımız ve yaşattıklarımızdan etkilenerek!...
Inanıyorum ki, Sultanahmet Camii, Ayasofya Camii ziyareti, İstanbul'un manevi atmosferi ve Diyanet İşleri Başkanı Ali Bardakoğlu'nun konuşmaları Papa'yı düşüncelerinden dolayı vicdanı bir kere daha yargılamış, yanlışlar içerisinde olduğunu bir kere daha fısıldamıştır ona ama sahip olduğu makam bu duyguları kalbinin derinliklerine hapsetmeye zorlamıştır. Kalbinin derinliklerinde gizlenen bu iman kıvılcımlarının alev topuna dönüşüp bütün bedenini sarması bu vesileyle kendisinin de hidayete ermesi umuduyla…
Geçen hafta PAPA 16. Benediktus'un Türkiye'ye yaptığı ziyaret de bu çalışmanın bir parçasıydı… Papa, Vatikan'da yaptığı açıklamaları ve ateşli savunucusu olduğu bazı değerleri, Türkiye'de alenen açıklayıp savunmadı belki ama, bu durum Papa'nın düşüncelerinden vazgeçtiği anlamında değil diplomatik dili kullanma ustalığındandır.
Fener Rum Patriği Bartholomeos'a “Ekümenik” sıfatının verilmesini, “Ne olur ki kardeşim!.. bundan Türkiye'nin kaybı değil, daha çok turist çekerek kazancı söz konusudur.” Şeklinde ülkemizin bazı entelektüel kesiminin bu işi maddi çıkar beklentisi boyutuna indirgeyip, bir taraftan Protestanlara diğer taraftan da İslam ülkesinde zerk edilen bu zehirin Müslümanlara vereceği zararın boyutlarının göz ardı edilerek yapılan açıklamaların kabul görmesi beklenemez!..
Kameraların önünde bizlerin asla kabul etmeyeceği taleplerde bulunan Papa, kapalı kapılar ardında ülkemiz, inancımız ve kutsal emanetlerimiz açısından kim bilir ne tür kararlar alındı ve talimatlar verildi?.. dünyanın süper güç devletlerinin üzerinde siyasi nüfuzu olan Vatikan'ın, demokrasi ve insan hakları adına İslam ülkelerinde katledilen demokrasi ve insanlık karşısında kör ve sağır olan Papa'nın kardeşlik duygusuyla Türkiye'yi ziyaret ettiğini düşünmek saflıktan öteye bir şey değildir…
Konumuzun özü şudur:
herkes kendi doğruları üzerinde hareket eder. Papa'ya göre doğru Katolikliği yüceltmekse bizimde doğrularımız vardır ve bizim de doğrularımız hak dinimiz İslamiyet'i yüceltmek ve yükseltmektir. Ancak bunu yaparken aramızda bazı farklar var; onlar kendilerine ünvanlar vererek yükseleceğine inanıyor, biz ise dinimizi daha çok yaşayarak yücelteceğimize inanırız!.. onlar, yücelmenin birilerini düşürmekle olacağını düşünürken, biz düşeni kaldırarak yüceleceğimize inanırız!.. onlar, kendisi gibi düşünüp yaşamayanların dışında kimseye hayat hakkı tanımak istemezken, bizim yaratılanı yaradan dan ötürü sevme!.. Gibi farklı bir özelliğimiz var.
Şimdi biraz daha inancımıza sarılarak yaşayacağız. Bunu yaparken onlara da yaşatacağız.. hem onların, ekonomik çıkmaz içerisinde bocalayan bazı Müslüman gençlere İncil içinde yüz dolarlar ikram etmek suretiyle Hıristiyanlaştırmaya çalıştığı gibi değil, hiç bir baskı altında kalmadan, sadece İslamiyetin yüceliğini, yaşadıklarımız ve yaşattıklarımızdan etkilenerek!...
Inanıyorum ki, Sultanahmet Camii, Ayasofya Camii ziyareti, İstanbul'un manevi atmosferi ve Diyanet İşleri Başkanı Ali Bardakoğlu'nun konuşmaları Papa'yı düşüncelerinden dolayı vicdanı bir kere daha yargılamış, yanlışlar içerisinde olduğunu bir kere daha fısıldamıştır ona ama sahip olduğu makam bu duyguları kalbinin derinliklerine hapsetmeye zorlamıştır. Kalbinin derinliklerinde gizlenen bu iman kıvılcımlarının alev topuna dönüşüp bütün bedenini sarması bu vesileyle kendisinin de hidayete ermesi umuduyla…
.
