[EşkiyA]

Hz EBU BEKİR R.A. Peygamber efendimizle her buluşmasında ruhaniyeti değişir tazelenirdi yani kendini daha iyi hissederdi.
Onu öyle sevmişti ki evet ona aşık olmuştu ve bir gün bu aşkın heyecanı ile bütün malını evet bütün malını sadaka olarak verdi…
Peygamber efendimiz ona teşekkür edince öyle zoruna gitti ki sanki sarsılarak rüyadan uyandırıldı içi acıdı ağlıyacak gibi oldu ve;

Ya Rasulallah Malım canım ve her şeyim “siz” den ayrı bir şey midirki bana teşekkür ediyorsunuz dedi.
Yani teşekkürle uzaklaştırıldığını araya resmiyet girdiğini hissetti içerledi oysa öyle sevmiştiki ortada ben diye bişey kalmamış sevgilisine gark olmuştu
Evet aşkından Hz. Ebu Bekir Hz. Muhammed olmuştu…


Bu konuya Mevlana Hz.nin şu ibretli sözü ne çok uyuyor:

“İnsaf et, aşk iyi bir şeydir. Ona halel veren ise senin kötü huyundur. Sen şehvete aşk adını koymuşsun! Fakat bir bilsen şehvetle aşk arasında ne uzun bir yol vardır…”