[GüLYapraK]

En masumane tavirlarina gaddarca yaklasanlar olacak belki.
İçindeki çocuk hafife alınacak...

Anlatmak istediklerin degil anlaşılmamış yanların konusulacak.
"olsun" diyeceksin,yuzundeki gulumsemeyi kaybetmeden.
Yine de hüsnü zan edeceksin...

Üzülüp aci cektiginde çileni hafife alanlar olacak belki...

Öyle bir yanacak ki icin kimseye anlatamayacaksın.

Günlerce ağlayacaksın...

Sonra en yakınındaki , en yuregindeki vuracak hislerini...

Canım dediğin dönecek sırtını...

Bir "ah!" cekeceksin ve arkani dondugunde kimse kalmamis olacak

"sabır" diyeceksin yine sabır.

Eyüplerin torunluguna yakışır sabır...

"bugün Allah icin ne yaptin" sorusu geldiği an kulağina ,
vereceği cevabı bulamayanlarin tedirginliği degil
En zor imtihanini basariyla vermis öğrencilerin rahatlığı olacak ruhunda.
Basını yastığa koymadan "Elhamdulillah" diyecek ,
Rüyanda cennetten kesitler göreceksin belki....

ve sabaha erdiginde,
avucunda tuttuğun tesbih tanesi yine "ya sabır" la başlayacak...

uzat ellerini ve bekle.

sabırla bekle gönül...alinti

[GüLYapraK]

kimler yok ki orda!!


Kimler yok ki orada!
Sıra bize gelmeden önce eksik kalan mânevî vazifelerimizi tamamlamamız gerekmiyor mu?
Evet, kimler yok ki orada! Gönülden sevdiğimiz anne, baba ve kardeşlerimiz. Ninnilerini dinlediğimiz nur yüzlü nineler... Sakalını okşadığımız beli bükük ihtiyarlar... Nice büyük insanlar, veliler, peygamberler ve en önemlisi, iki cihan güneşi Efendimiz (s.a.v.) hep orada... Sevdiklerimizle dolu olan bu âleme geçmek için, bir başka doğuş olan ölüm, tek çare...
Şair:
Öleceğiz, müjdeler olsun, müjdeler olsun.
Ölümü de öldüren Rabbe, secdeler olsun.
diyerek, sevinç çığlıkları atarken, bu gerçeği görmüş olsa gerek.
Ölümü bir müjde bilmek için, sıra bize gelmeden önce eksik kalan mânevî vazifelerimizi tamamlamamız gerekmiyor mu?
Bunun için, önümüzde ne kadar olduğunu bilmediğimiz yıllar, aylar, belki de sadece saatler var...