[Sema]

Bir okyanusun ortasında bir ada varmış ve bütün duygular bu adada yaşarlarmış. Bir gün bir fırtına çıkar ve bütün ada sular altında kalmış, tabi o sırada bütün duygular kendini kurtarmış bir tek AŞK kalmış. Ölmemek için son bi ümit beklemiş. Artık adada hiçbir duygu kalmamış ve AŞK da artık yardım istemeye karar vermiş. Yakınından ZENGİNLİK geçiyormuş çok güzel bir tekne ile, AŞK seslenmiş,: ZENGİNLİK beni de yanına alır mısın ? diye. ZENGİNLİK : AŞK teknemde o kadar çok altın ve elmas var ki seni alırsam batarız demiş ve yoluna devam etmiş. Tabi AŞK yardım istemeye devam ediyormuş, o sırada KİBİR geçiyormuş, onda da çok güzel bi yelkenli varmış. AŞK yine seslenmiş KİBİR beni de yanına alır mısın ? diye. KİBİR de çok alaycı bir dilde : AŞK o kadar sırılsıklamsın ki yelkenlimi ıslatırsın demiş ve yoluna devam etmiş. AŞK çok yorgun düşmüş, ama yine de kurtulmak için yardım istemeye devam etmiş. O sırada MUTLULUK geçiyormuş. AŞK yine seslenmiş ama MUTLULUK o kadar mutluymuş ki mutluluktan AŞK’ın sesini bile duymamış. Bu sefer üzüntü geçiyormuş yakınlardan. AŞK: ÜZÜNTÜ beni de teknene alır mısın ? diye seslenmiş. ÜZÜNTÜ : AŞK o kadar üzgünüm ki yalnız kalmaya ihtiyacım var demiş o da yoluna devam etmiş. Ve artık adada kimse kalmamış. AŞK tam sular altında kalmak üzereyken birisi onu kurtarmış. AŞK o kadar sevinmiş ki kurtulduğuna, sevinçten kurtaranın kim olduğunu bile sormamış. Uzun bir süre sonra fırtına dinmiş. Ve bütün duygular başka bi adaya yerleşmişler ama AŞK’ı kurtaran tekne yoluna devam etmiş. Adaya geldiklerinde AŞK çok merak etmiş onu kurtaranı ve yanındaki BİLGİ’ye sormuş : BİLGİ beni kurtaran kimdi ? diye. BİLGİ de gülümseyerek : AŞK seni kurtaran ZAMAN’dı demiş. AŞK şaşırmış, tekrar BİLGİ’ye dönerek : ZAMAN beni neden kurtarsın ki ? benim ona hiçbir faydam yok demiş. BİLGİ tekrar AŞK’a gülümseyerek :


ZAMAN SENİ KURTARDI ;

ÇÜNKÜ SENİN BÜYÜKLÜĞÜNÜ

EN İYİ ZAMAN ANLIYOR...

[Seda]

sağol sema emeğine saglık.