[serenay]

[/color]






Kendimin dahi ne olduğunu doğduktan yıllar sonra
öğrenme şansını ,yakalamışken yeni yeni,
kavrayamamışken hayatın anlamını henüz,

yani bitmeden daha çocukluk çağlarım,
yaşamın gayesini kavrayamazken daha,
ve farkına bile varamadan neyin ne olduğunun,
hani yağmurun çisesi,
dağların dumanı,sisi,
ısısı kabe hurması gibi duran
güneşin,
çiçeğin türü, insanın ruhu ve
özünü yakalayamadan,
hiç bir şey olamadan kısacası,
erken ve tez bir şeyler olma çabalarım
kolay gibi gelirken,
en zorunu evet en zorunu ama,
en en haz verenini,
en lezzetlisini, en ulvi olanını insana dair,
en kutsal göreve,
adandığım o an......
Yani....Kucağıma verildiğinde,
sık nefes alış verişleri,
çok acelesi varmışcasına,
kollarıma oradan bağrıma ılık ılık
sızan bir his,bir tarifi zor sıcaklık,
ve irem bağı kokulu,
yumuk yumuk ense altı,belkide
anlatamadığım çok çok bulunmaz özellikleriyle,
kanım dan kan,
tenim den ten,
canımdan can....
canımın yongası yani...

Ben.... "ANNE"yim....

[Aysema Sultan]

HARİKA emeğine sağlık