[nadide]

Yaşamanın ağırlığını herkes anlayamaz.
anlayanlar ancak bu dünyanın çarkından geçmiş olanlardır.
bırakırken artık her şeyi bir kenara,
gülümsüyorum galiba etrafıma bu ara.
ne bukalemunlar gördüm şu dünyada,
yanında kim varsa onun rengini alan bukalemunlar.
onları da bıraktım kendi alacalarına.
yaşıyorum galiba bu ara, ağlamıyorum artık hiçbir zan’a.
değişim diyorum kendi kendime,
ben bile fark ediyorum bunu damarlarımda.
getiri götürü konusuna girmiyorum,
onu da zamanın kollarına bırakıyorum bu ara.
yarınlara bakıyorum,
görüyorum galiba giderek buğusu azalan güzellikleri bu ara…

-alıntı-