[Duman Gözlüm]

Yaşam bir bayrak yarışı gibi, ne çok isterdim Hayyam'ı, diğer değerleri zaman tüneli gibi dolaşabilip tanımayı...Bizler de o şarabı bir yerinden hem içip hem onunla akıp gidiyoruz. Hayatımız, onların bir uzantısı, sonrakilere bir köprü...Hep olumsuzluklardan şikayet ederiz, oysa yok muydu onların zamanında olumsuzluklar... Olmaz olur mu? Her birimiz bir değer, geçmişten gelen, geleceğe akan. Nokta ya da kum ya da çakıl ya da taş ya da dağ...Bunun en küçük zerresi olmak bile ya da olabilmeyi istemek bile çok güzel...

Şunu söyleyebilirim eflatun, çok sıkıntılı olduğumda sanki Tanrı hep karşıma birilerini çıkarıyor. Sevgim karşısında bir hayal kırıklığı yaşıyordum. Hiç tanımadığım biri çıktı şöyle dedi: "Sen kayaların içinde gömülü bir cevhersin, kimse seni ordan bulup çıkarmasa da,değerini göremese bile değerinden hiçbir şey kaybetmezsin." Sözlerin bana bunu hatırlattı. Bu söz tüm insanlar için geçerli, bunun değerini başka birilerinin bilmesi elbette çok daha güzel olur. Ama öncelikle kendimiz...Ben herkesin bu değerde olduğuna inanıyorum ve herkesi bu değere layık görüyorum. Yeter ki o değerin ne olduğunu unutmayalım.