[iremm]

[b

.....GeL!!!!!.... KeNDiNe GeL!!!!!....

Gönlümün ufkundan , can damarıma doğru biri bağırdı:

---GEL !...

Sonra her türlü fikrin ve düşüncenin kasırgasından bir ışık yol gösterdi:

---GEL !...

Ve bütün yolları yay gibi büktü,sonunu başına bağladı, bir yanda kuyuyu bir
yanda minareyi göstererek haykırdı:

---GEL !...

"CAN-CANAN" gibi manşet olan kelimeleri sildi ve heceledi:

---Gel Gel Gel !...

Bu ses eriyip gitti.Manalar maddeleşti "GEL" kelimesi basit bir emir oldu, tükendi.

Şu hal karşısında kaybolan manaya hasret kaldım.Her şeyi unuttum "GEL" deki
manayı aradım.
Gezerken bir "GEL" diyeni duysam döner bakardım,başka birisine el ediyor.
Her oynayan yaprakta, her şafakta ve her gurubta bu manaya koşyum.Nihayet
kıvılcım zulmeti emdiği bir anda , yine aynı ses aynı manayla "GEL !..." diye
bağırdı.Koştum koştum dizlerimin bağı çözülünceye kadar koştum.Birde baktım ki
"GEL" DİYEN İKİ ELİNİ "GİT !" DER GİBİ SALLIYORDU.!
Buna bir mana veremedim şaşırdım!

Aynı şefkatle- merhamet yüklü ses devam etti:

---KENDİNE GEL !...

Heyhat ! Başka şeylere koşmaktan o kadar çok yorulmuştum ki öz benliğimi aşıp
kendime gelmem çok zordu.
"Terazi kendini tartmaz" derler
ne acı gerçek..

--- KENDİNE GEL !...



"Geceleri bir ses böler uykumu,
İçim ürpertilerle dolar nerdesin?
Yıllar var ki arıyorum ben O'nu
Aşığıyım beni arayan sesin."

<HEKİMOĞLU İSMAİL>
[/b]]

[Toprak]

Geceleri bir ses böler uykumu,
İçim ürpertilerle dolar nerdesin?
Yıllar var ki arıyorum ben O'nu
Aşığıyım beni arayan sesin

[Sema]

çok güzeldi irem Allah razı olsun.