[S_MecnuN]

affetmeyeceğim

--------------------------------------------------------------------------------

gizliden gizliye bir sevgi var içimde
ama sen bilmiyorsun
bu gidişlede bilmeyeceksin
bazı zaman iyi,bazı zaman kötüsün
bazen iltifat,bazen de hakaret ediyosun
işte bu hakaret ettiğin hergün
beni kalbimden vurduğunun farkında mısın?
her hakaretinde
yüreğimden birşeyler kopuyor
sanki içimdeki sevgi azalıyor
eğer birgün anlarsan sevgimi
şunu bilki seni affetmeyeceğim
sana yeteri kadar zaman verdim
şans verdim
ama değerini bilemedin
geç kaldın...
beni anlamadın
zamanın doldu
seni affetmeyeceğim...ve affetmiyorum

[S_MecnuN]

senden nefret ediyorum sevgili

--------------------------------------------------------------------------------

Her yeni güne seni unutmak için dualayarak başlıyorum..
Ve her günümü lanet ederek yatağımda kapatıyorum...

Lanet ediyorum...
Seni unutamadan beni yastığımla tekrar buluşturan güne,seni özleyerek geçirdiğim düne,bana bakarken göremediğim gülümseyen yüzünü hasretlememe lanet ediyorum...
Ve ne olursa olsun...
Seni tanıdığım güne lanet edemememe....
Lanetliyorum....
Seni hala deli gibi özlüyorum...Sinir oluyorum...

Hayatıma insanlar sokuyorum..Sevebileceğim insanlar olmasına özen gösteriyorum..Biliyorum seviliyorum..Biliyorum özleniyorum..Ama bu sefer iki kişilik yalnızlığımda yine durup durup sana yanıyorum..İki kişilik yalnızlığımda ,nefessiz kalıyorum..Ben sensiz boğuluyorum...Senden nefret ediyorummmmmm....

Bu sorunun cevabı bu değil oluyorum her seferinde,bu bakışın karşılığı bu değil,bu el böyle tutulmamalı ve bu telefon asla böyle açılmamalı..Deliriyorum..Biliyorum ,sonunda da delirtiyorum..Senden sonra hiçbir gideni özlemiyorum.Seni düşündüğüm yalnızlığımda mutlu olduğuma şaşırıp hatta, bu sefer kendimi parça parça etmek istiyorum..Ama...Ne sana,ne kendime kıyamıyorum..

Her gördüğümde seni arıyorum,her gördüğümde seni bulamıyorum,parçana bile rastlamıyorum ve bana ne yaptığını kestiremiyorum..

Seni gördüğüm anda boğmak istiyorum...Beni kendine alıştırıp sonra korkmana,korkup kaçmana,kaçarken arkana bile bakamamana...Seni gördüğüm anda boğmak istiyorum...Sevgine alıştırıp,bakışına dokundurup,omzunda uyuttuğun her huzurlu günden sonra, tüm güvensizliklerini bana bırakıp yaşama çalışmanda..Seni gördüğüm anda boğmak istiyorum....Olmadığın bir şey missin gibi ortalıkta dolanırken, kandırdığın herkesin ardında kendini kandıramamana,kandırdığını sanmana,mutsuz olmak için verdiğin çabanı mutluluğunu korumak için göstermemene....Seni gördüğüm anda boğmak istiyorum sevgili...Artık sana saygı duymadığımı kabullenmişliğimi sana ,yüzüne,gözlerine söylerken seni boğmak istiyorum...Yaşadığın hayatta boğulmaktan beter olduğunu biliyorum belki,seni kurtarmak istiyorum....

Ve seni görüyorum..Yüzüne bile bakmıyorum..Bakarsam o gözlerin, beni ruhuna dolduracağına inanıyorum....Bakarsam o gözlerin de beni özlediğini göreceğimi biliyorum..Bakarsam o gözlere sadece bakarak kalamayacağımı kestiriyorum..Baktığım anda sarılıp özlediğim kokunu burnuma doldurduğumda,aylarca ayrılığın ardından sarıldığım anın büyüsüyle tekrar sana teslim olacağımı sürekli içimden tekrarlıyorum..Seni gördüğüm anda arkama bakmadan kaçıyorum..Yüzüne bile bakmıyorum...Bakamıyorum..
...................................

Sen benim gecemdin..Karanlık gecemde tek yoldaşım..Sen benim günümdün..Parlayan günümde tek tebessümüm..Sen benim dünümdün...Ağladığım her dünde saçımı okşayan sessiz...Sen benim inancımdın hayata...Yaptığın hatalarla ,bir kadına inancımı değil sadece,tüm evrene inancımı yitirdiğim.....Sen benim sevgimdin defalarca söylemekten üşenmediğim..Sen benim her şeyimdin, sevgisi ölçülmezimle kıyas ettiğim..

Ve ben senden nefret ediyorum sevgili...
...................................

Benim bir ‘sevgilim’ var biliyor musun??
Günümü dolduran,arayan soran,beni özleyen,beni bekleyen ,beni isteyen bir ‘sevgilim’..Düşünebiliyor musun??Senden başka birine ‘sevgilim ‘diyebileceğimi kestirebiliyor musun...??

Lanet ediyorum..İşte o yüzden senden nefret ediyorum.Ağzımdan ‘sevgilim ‘lafını artık çıkartamıyorum...Senden başka kimseye ‘sevgilim’ diye haykıramıyorum... Haykırmaktan ümidi kestim.......Fısıldayamıyorum..

O benim sevgilimse sen neyimdin??Mayın tarlalarının ortasında sesini duyduğum,ölümünden deli gibi korktuğum,adını her ağzıma aldığımda tanrıya yaklaştığımı bildiğim,günümü dolduran,dünüme tebessümletmeyi öğreten,anlamlardan anlam beğenip her değerimle seslendiğim sen...Kimdin..???

Ben senden nefret diyorum sevgili......

.................................................. ..........

Bu iki ruh,bedenlerine sarınıp bir daha asla aynı masanın iki karşı yakasında oturmayacaklar..Bu iki ruh,bedenlenen elleriyle sımsıkı tutuşup,karda ayak izlerini izlemeyecek artık..Ve bu iki ruh bir daha birbirini özlemeyecek sevgili..Özlemden sel olup ağlamayacak,özlemden içi yanmayacak,özlemle sarılıp,özlemden saldırmayacak birbirine..Kanatmayacak...Kapanmayacak yaralar açmayacak..Bu iki ruh artık bir olmayacak,bu iki ruh ancak ve sadece,birbirine yaşamda teğet geçecek iki ruhsuz olacak...
.................................................. ..............................

İlk göz göze geldiğimiz aynanın önünde durup saatlerce ,bu sefer seni unutmak için son duamı yapmak istiyorum...

Aynaya bakıyorum...
Seni unutmak için dua bile edemiyorum...
Ağlamıyorum...Senin için ağlamamaya yemin ettiğim günü hatırlıyorum..Yeminimi özenle bozmuyorum..
Aynaya bakıyorum..
Omzumun üstünde seni arayan gözlerimle karşılaşıyorum..Gözümü kaçırmıyorum..
Çığlıklıyorum..Sesimi ben bile duymuyorum..Ne dediğimi anlamıyorum..
Artık bu aynayı da görmek istemiyorum...
Kırıyorum paramparça..
Ben sıyrık sıyrık..
Kanayan yerlerime bile bakmıyorum..
Seni unutamadığım bir günün sonunda iç kanamadan öleceğimi biliyorum..
Ama ne zaman gömülürüm..??
Onu kestiremiyorum...

[S_MecnuN]

Her şey ne kadar garip ve yabancı... Sen ne kadar yabancı oldun?... Hani bir soru sormuştum sana: “ Bir gün, yanından geçerken merhaba bile diyemediğin bir yabancın olur muyum ? Hayır,diye kısa ve öz bir cevap vermiştin. Şimdi bu sorunun cevabı bile geçmiş zamanın tozlarına karıştı...
İnsanın içinde neşeli kır çiçekleri açtıran bir bahar günüydü. Aklım ve yüreğim sende idi...Elini tutabilir miyim diye sormuştum?Bir yabancı gibi ona da hayır demiştin.
Kaybedişlerim yüreğimin yanında aklımı da sana vermemle başladı. Kendimi her şeyimle sana adamam bir hata değildi. Ben seninle çoğalıyordum,şimdi eksildim, azaldım ve yalnızlaştım. Yine de vazgeçmedim yanında olmaktan... Aşktan çok sana sığındım “biz” olduğumuz günlere dönmek için...Sonra yaşadığım tüm savrulmalarım, acılarım, göz yaşlarım sana İNANAMAMAMIN bedelidir. Benden başka kimse bilemez bunu...
Şimdi yabancılığın yüreğimi kanatan bir öykü oldu. Ve bu öykünün içinde senden sonra yaşanan her güne yazılmış pişmanlıklar, gözyaşları, hatalar, duygular, en çok da VEFASIZLIK saklıdır. Şimdi yabancılığın beni oradan oraya savuran bir acı türküdür. Senin duymadığın, benim dilimden düşmeyen bir türkü...
Yokluğun bir yana,yabancılığın kanatıyor yüreğimi...

[S_MecnuN]

NeFReT

Hala şiirlerimde adın geçiyorsa,
Bu, seni seviyorum demek değil
Doğru unutamadım
Ama nefretimden
Sen kirli bir sayfaydın
Asla kapatamadığım
Gözlerim ıslanıyorsa
Sen aklıma düştüğünde
Bu, seni seviyorum demek değil
Sevgin değil bana acı veren
Vicdanım beni kahreden
Senin gibi birine sevdalanmanın
Senin gibi birinin tuzağına düşmüş olmanın
Çaresizliği beni bitiren
Hala adını her duyuşta ürperiyorsam
Bu,seni seviyorum demek değil
Jiletlerle kollarıma
Nefretimle yüreğime kazıdığım adın
Kahrolasıca
Çıkmadın hayatımdan
Bir türlü çıkmadın.
Senden sonra kimse olmadıysa hayatımda
Bu, seni seviyorum demek değil
Yıldım yıkılmaktan
Korktum yeniden terkedilmekten
Yeniden aldatılmaktan
Zaman zaman uykularım bölünüyorsa
Bu seni seviyorum demek değil
Kabusa döndüğünde düşlerim
Gecenin bir yarısında
Daha da büyür sana olan nefretim
Hey sen!...
Karbeyazı düşlerimin üstüne
Çığ gibi düşen kara leke
Seni öldürmüyorsam içimde
Bu seni seviyorum demek değil.

[S_MecnuN]

İlk defa ayrılığı seviyorum.. Senin söylediğin gibi.. En azından içindeki ben
kirlenmeyecek.. İşte bu yüzden bu ayrılığı seviyorum.. Bu yüzden akşamları
yastığıma sarılıp ağlamıyorum.. Bu yüzden sabahları uyanınca gözlerim gözlerini
aramıyor!!!! Bu yüzden senden vazgeçmek daha kolay.. İçindeki yani hayalindeki
ben gerçek ben ile kirlenmeyecek....

Bazen kendime nasıl bu hale geldik diye soruyorum; ilişkide neden nasıl gibi
soruların sorulmaması gerektiğini bilmeme rağmen.. İlişkinin muhasebesi yapılır
mı? Ben ilk defa yaptım.. Ne verdim ne aldım diye düşündüm.. Çok şey almışım ama
hiçbirşey verememişim.. Bu da benim eksikliğim.. Gerçek benin eksikliği.. Senin
hayal ettiğin olduğunu düşündüğün insanın değil.. Benim eksikliğim..

Gece ilerliyor.. Diğer eksikliklerim aklıma geliyor.. Sevdiğimin hayatındaki
sorunlara ortak dahi olamayan beni düşünüyorum.. Bak gördün mü bu bile sendeki
benden farklı.. Ama diyorum ya ben buyum, ben böyleyim.. Beni tanı..

Neredeyse sabah oluyor.. Bu seferde en büyük eksikliğim aklıma geliyor.. Seni
düşünüyorum..

Şimdi git.. İçindeki ben daha fazla kirlenmesin..

Not : Avuçlarında ben, burnunda benim kokum.. Ben seni çoktan unuttum.. Sen beni
unutamayacaksın..

[S_MecnuN]

Seni tanıdığım güne lanet edemememe....
Lanetliyorum....
Seni hala deli gibi özlüyorum...

Hayatıma insanlar sokuyorum..Sevebileceğim insanlar olmasına özen gösteriyorum..Biliyorum seviliyorum..Biliyorum özleniyorum..Ama bu sefer iki kişilik yalnızlığımda yine durup durup sana yanıyorum..İki kişilik yalnızlığımda ,nefessiz kalıyorum..Ben sensiz boğuluyorum...Senden nefret ediyorummmmmm....

O benim sevgilimse sen neyimdin??Mayın tarlalarının ortasında sesini duyduğum,ölümünden deli gibi korktuğum,adını her ağzıma aldığımda tanrıya yaklaştığımı bildiğim,günümü dolduran,dünüme tebessümletmeyi öğreten,anlamlardan anlam beğenip her değerimle seslendiğim sen...Kimdin..???

Ben senden nefret diyorum sevgili......
................

Ben bu yazıda nefreti görmedim ,ben bu yazıda büyük bir sevdayla karşılaştım sebepsiz..Ve o sevdanın ardından kurtulamamanın verdiği belki biraz kızgınlık.
Ama ne olursa olsun çok güzel dile getirmişsin.
Umarım herşey gönlünce olur...

[S_MecnuN]

SENİ İÇİMDEN TERK EDİYORUM

Binmediğim hiç bir otobüs
Beklemediğim hiç bir durak kalmadı bu şehirde
Gittikçe azalıyor hayat
Neyi erken yaşadıysam
Hep ona geç kalıyorum
Sana göçüyorum her sonbahar
Yolların çıkmıyor aşkıma
Unuttuğun yağmurların adı saklımda
Seni içimden terk ediyorum

Susmaktan yoruldum
Kuşlar ve şarkılar,
bu şehri terk edeli
Efkar demliyorum gözlerimde
yaşlarımı,
yanağıma varmadan öldürüyorum
Tam sancağımdan yaralıyorum kendimi
Alnını yüreğime dayadığın güne bakıp
SENİ İÇİMDEN TERK EDİYORUM

Ne unutacak kadar nefret ettin
Ne hatırlayacak kadar sevdin
Yıkık bir duvar kadar bile
Pişman değilsin biliyorum
Beni hep bulmamak için aradın
Yanıldığımdın
Yangınımdın
Yangındın

Sensizliğe yenilmek
Sana yenilmekten zor olsada
Ardımda bir sürü "belki"ler bırakarak
Seni içimden terk ediyorum

Şimdi
İçimde öldürecek bir anı bile bulamayan
İki yarım kaldık
Tamamlayamadık bizi
Elinden tutamadık yanlızlığımın
Saçlarımıda uzaklarına gömdün

İçimin mavisi senin okyanusundandı
Al! geri veriyorum.
Kilitleri hep yanlış kapılara vurdun
Devrilmiş vagonlara dönerken gözlerim
Sana bensizliği terkediyorum

"Yarime uzanmayan bütün dallar kırık" demiştin
Aşk içinde doğmuşsa nereye kaçabilirdi?

Ne tuaf değil mi?
İçimi acıtanda sendin
Acımı dindirecek olanda.
"Ya öldür beni"dedim
Ya da ğit benden.
İçi bulanık bir sevdanın ucunda
Seni kaybettim.
Aldırmadın aldırmalarıma
Bir gecede yakıp yarini
Şafaklara sattın ihanetini
Küllerime basanlar bile utandı yaptığından
İşte soluk bir ömrün son nefesi
Benden
İçimden
Terkediyorum.

[S_MecnuN]

Gidiyorumm

--------------------------------------------------------------------------------

Düşüncelerim gururlu, hayallerim ve sevdam değil...
Gelseydin, kendimi unutup sana koşacaktım, susturacaktım içimdeki isyanı,
kavgaların ortasında bir güneş gibi doğup ısıtacaktım yüreğini,
sevinçten ağlayacaktım bu defa, mutluyken hemen sarhoş olmuşum gibi,
dokunacaktım, sarılacaktım. Ama gelmedin, gelemezdin belki de gelmeye de
hiç niyetin yoktu aslında... Kendimi kandırdığımı anladığımda ağlıyordum...

Eskiden kimi şarkıların ne kadar anlamlı olduğunu düşünürken, şimdi
ayrılığın ardından çalınan her şarkı umutsuzluğumu ve sevgimi anlatıyormuş
gibi geliyor... Sevdiğim ne çok şarkı varmış, bunu senin gidişin gösterdi bana...
Her şarkıda sen varsın, her yerde, her gördüğüm insanda, denizde,
gecede, uykumda... Nasıl beceriyorsun her yerde olabilmeyi...
Bu bir marifetse eğer, neden benim yanımda degilsin ki?
Gözyaşlarım asilliğini yitiriyor ve yenik düşüyorum sevdana...
Gittin! Belki de hiç gelmemiştin ben, geldiğini sandım... Ayak uyduramadım
yorgunluğuna... Dudaklarına düşlerindeki öpüşü konduramadım...

Kimi zaman bir çocuk oldum gülüşlerinde şımaran, kimi zaman bir kadın;
dokunuşlarında kendini bulan... Ama! En çok da imkânsızın oldum...
Her gelişimde bir kez daha gönderdiğin oldum... İnanamadığın, Yenemediğin,
üzerinden atlayamadığın korkuların oldum... Ağladığın, bağırdığın ya da
sustuğun isyanın oldum, sessizce boşalan gözyaşların, birikmişliğin oldum...
Yüreğindeki kadın ben olmak isterken yüreğine sığınan ve tozlanacak olan
bir anı oldum... Haketmediklerin, artık yeter dediklerin ve herşeyin olmak isterken
belki de hiçbir şeyin oldum... Söylesene ben gerçekten senin neyin oldum?
Sesin hep uzakları çağırıyordu, ben üstüme alındım, sana geldim...
Bilseydim, bana ait olmayan bir seslenişi sahiplenir miydim?

Şimdi bir mevsimlik aşk kaldı avuçlarımda sadece bir mevsim yaşanan
ama bir ömür gibi gelen aşk... Kalbime henüz söyleyemedim gittiğini,
öğrenirse onun da acı çekmesinden korkuyorum... Seni halen
benimle biliyor ve seviyor ama ben kalbime ilk defa yalan söylüyorum...
Gittin! Sevdamın yokluğuna alışabilirim belki ama sesinin uzak yolların
sonunda olması acıtıyor içimi... Suskunluğun en büyük silahındı,
suskunluğunla vurdun beni asıl acı olan, canımı acıtan unutulmak...

Söylesene unutulmak kime yakışıyor?
Unutan sen olsan da sana bile yakışmıyor ...

Merak etme, üstüne giydirmedim bu duyguyu, unutulmayan olmak
sende daha güzel duruyor... Görüyorsun işte, aşk'a ve sana ihanet etmiyorum
benim kırgınlığım aşk'a... Sen üstüne alındın...

[S_MecnuN]

Gİdİyorum

İŞte Sirilsiklam Yalnizlikla Gİdİyorum
Ardimda GeleceĞİm ÖnÜmde Serİn Karanliklarima
Sirtimda HanÇerİn Kan Revan Dİnlemİyorum
Ben Bu Gece Yarisi Gİdİyorum.

Şehİr Uyuyor Sen Uyuyorsun Ben Gİdİyorum
EylÜl YapraĞi Gİbİ Savrularak
Usulca Akan Nehİr Gİbİ Durularak
Ben Bu Gece Yarisi Gİdİyorum.

GÜneŞ Uyuyor Sen Uyuyorsun Ben Gİdİyorum
Roman Gİbİ Sessİz Sedasiz
Zaman Gİbİ Zamansiz
Bu Gece Yarisi Ben Gİdİyorum.

Gece Uyuyor Sen Uyuyorsun Ben Gİdİyorum
Nefesİmİ Tutarak Ama Senİ İÇİme Bİnlerce Kez
Çekerek
Kendİmİ Senden Ederek Son Sİgarami İÇerek
Ben Bu Gece Yarisi Gİdİyorum.

GÜller Uyuyor Sen Uyuyorsun Ben Gİdİyorum
Gİdenler SokaĞindan Son Kez GeÇerek
Bİr Sevdayi Kara TopraĞa GÖmerek
Ben Bu Gece Yarisi Gİdİyorum.

Şehİr Uyuyor Sen Uyuyorsun Ben Gİdİyorum
Cebİmde Son Mektubumla SÖnmÜŞ Mehtabimla
Şu Sokakta Sol Yanimla
Ben Bu Gece Yarisi Gİdİyorum.

Volkan Dudaklarin Uyuyorsen Uyuyorsun Ben
Gİdİyorum
Bu Gece Yarisi Bİr Tek Ben Gİdİyorum
İstanbul Uyuyor Sen Uyuyorsun
Bu Gece Yarisi Ben Gİdİyorum.

[S_MecnuN]

Bana Ağlamayı Öğrettiğin İçin Sağol...

--------------------------------------------------------------------------------

Giderken bile acıtmadı gidişin canımı... melek gibisin, gidişin bile bir başka.

oysa nasıl severdim seni, gidişin bitirmeliydi beni.

dolanmalıydım ayaklarına yalvarmalıydım gitmemeliydin öylece sadece, ağlamakla yetinmemeliydim....

evet ağlamak, ağlamak diyorum sana... ben ilk defa sen giderken ağladım yıllar sonra. ellerim ilk defa dokundu gözyaşlarıma, dudaklarım ilk defa böyle acı bir yağmura değdi.ben ilk defa ağladım yıllar sonra.

sen giderken gözyaşlarımı dışa vurmayı öğrendim, belkide bu yüzdendi nedensiz gidişin... içimdeki denizlerin son damlası olacaktı o yaşlar, o yaşlar içime aksaydı son nefesim olacaktı o anlar... sen bir yaşam armağan ettin bana, bense sadece denizler büyüttüm içimde sana sonsuz gözyaşları verdim uğruna ben hayatımca sana ağladım içli içli, içten içe....

şimdi avuçlarımda; tadı bozuk, biraz fazla tuzlu, içinde sevdamın tohumlarıyla bir avuç gözyaşı var... yolun açık olsun bakma ardına ben bir ömür daha ağlarım sana....

yılllar sonra öğrettin ya bana ağlamayı, düşmez artık ellerimden oyuncak gibi gözyaşları... dinlediğim ilk ayrılık masalı değildi ama çıkmaz aklımdan böylesi bi masal baştan baştan okumakla bıkılmaz, yorulmaz gözlerim seni beni bizi, bizi tekrar tekrar okumaktan...

böyle gidilmez, gidilmez sevgilim ağlamayı öğrettin... gitmeyi öğreteyim bende sana iz bırakmadan, yalnız, ani ve suskun....



Bunu Yapmalıydın En Azından Bunu Hakediyordum!..



yaşanmış hiçbirşeye acımadan

ardına hiç bakmadan

yalnızlıktan korkmadan

gizlice bitirmeli

iz bırakmadan....



HOŞÇAKAL____ Benden Uzakda Ol Bana Gorunme Tek İstegim Bu!..