[S_MecnuN]

BELKİ SEN YOKSUN


Belki de sahiden bırakacaksın beni.
belki de ben bırakılması elzem
en zararlı alışkanlığım.

Belki bir hata idi benle olmak
ve hayaller kurmak.

hayallerin hepsi de
işkembe-i kübradan sallanmış şeyler
ki sırf belki de sırf
senin ellerini tutmak
ve ensene arkadan
bir öpücük kondurmak için
belki de.

belki de dünya zaten dönmüyor,
ve Pakistan'da binlerce kişi ölmedi depremde
ve donmuyor kalanları.


Şırnak'ta sevgi yok belki de,
elleri ve yüreği olan bir sevgi.

belki de küre zaten yok
ve zaten ısınmamakta yüreği,
erimemekte buzulları,
yükselmemekte denizleri.

Telef edilmiş kuşlar,
ve hatta kuş gribi yok belki de.

Belki gökyüzü bile yok.

Belki sen yoksun,
belki de ben.
Belki ve belli ki
biz yokuz sade bu dünyada,
sevgi var bizden öte
öteden beri.


Abdullah ANAR

[S_MecnuN]

--------------------------------------------------------------------------------

BUGÜN DE DÜN GİBİ...
Bugün de dün gibi kalkacağım, yarında bugün gibi
Sol yanımda bir ağırlık; aklıma gelen ilk ünlem sen
En masum suretinle öylece duracaksın bir ırmak boyunda,
Bulanık akan suya bakarken, beni göremeyecek,
Kendini bulanık suyun seyrine akıtacaksın.
İşe gideceğim her zaman ki gibi,
Bu kış sabahları biraz daha üşüyeceğim ben
çocuklarımın arasında en kıvırını ve en inatçısını arayacağım,
Kaç gündür yaptığım gibi
seni bulduğum tüm yüzleri okşayacağım, sevgiyle

[S_MecnuN]

Deli GÖNÜL

Akıllanmaz deli gönül,
Umutlar bitmeden gel,
Yürüyor hasretin içimde,
Çiçekler,
çiçekler solmadan gel,

Neşe,
mutluluk güneşim,
Derdime derman olda gel,
Sabrım taşmadan,
Kalbim durmadan,
Ömür,
ömür bitmeden gel,
ömür bitmeden gel,
Seninle oldugum zaman,
sarkılarim hep senindir,
Ellerin mutluysa oksarken,
bu ten,
bu ten ey sevgili,
bu ten senindir,

Gel,
gel ne olursun,
Gel üzme beni,
gir kalbime,
Bu yer,
bu yer senindir,
bu yer senindir,

Gel,
gel artık,
gel ne olursun,
Sabrım tasmadan,
Kalbim durmadan,
Ömrüm bitmeden gel,
gel,
gel artık be sevdalım,
ömrüm bitmeden gel,
gel ne olursun,
gel, gel...

Ayhan Uçar

[S_MecnuN]

Deli GÖNÜL

Akıllanmaz deli gönül,
Umutlar bitmeden gel,
Yürüyor hasretin içimde,
Çiçekler,
çiçekler solmadan gel,

Neşe,
mutluluk güneşim,
Derdime derman olda gel,
Sabrım taşmadan,
Kalbim durmadan,
Ömür,
ömür bitmeden gel,
ömür bitmeden gel,
Seninle oldugum zaman,
sarkılarim hep senindir,
Ellerin mutluysa oksarken,
bu ten,
bu ten ey sevgili,
bu ten senindir,

Gel,
gel ne olursun,
Gel üzme beni,
gir kalbime,
Bu yer,
bu yer senindir,
bu yer senindir,

Gel,
gel artık,
gel ne olursun,
Sabrım tasmadan,
Kalbim durmadan,
Ömrüm bitmeden gel,
gel,
gel artık be sevdalım,
ömrüm bitmeden gel,
gel ne olursun,
gel, gel...

Ayhan Uçar

[S_MecnuN]

--------------------------------------------------------------------------------

BADEM AĞACI

Mevsimsiz açtıklarından mı bilmiyorum bunca ağaç içinde yeri başkadır yüreğimde badem ağaçlarının..Bahar gelip de mevsim değişmeye başladı mı bir hayranlık duyarım doğaya.Değişimleri beni etkiler…Bir uyanışa şahitlik etmek, bir silkinişe tanık olmak benimki belki.Hele bir de açtığını görmeyeyim badem ağaçlarının sormayın keyfimi.
Erken bir uyanıştır onlarınki.Herkes uyurken bir onlar açar gözlerini.Kimseyi okşamadan geçen güneş bile durur okşar onları erkenciliklerini ödüllendirir gibi.

Badem ağaçlarını düşününce durdum bir an…Çocukluğum geldi aklıma.Komşu bahçesine düşen bir bademle ekmiştim tohumunu farkında olmadan…Kendi kendine büyüdü küçücük bir fidan oldu orada. Çiçek açtı.İlk açan badem çiçeklerini kopartır ıslatırdım bir mavi vazoya…Mutlu olurdum badem çiçeklerinin bize gelmesinden. Anneme seslenirdim heyecanla.Çiçekleri görsün, yaşama sevincimi hissetsin isterdim.Annem yorgun, annem düşünceli…Fark etmemiş bile mevsimin değiştiğini.Bir eldeki parmak sayısı kadar çocuk…Yedir, içir, doyur,giydir….Kendi telaşına düşmüş besbelli….Görünce vazodaki kırılmış dalı kızardı bana…”Neden kırdın, meyve olacaktı onlar…Yerdiniz,yazık değil mi? ”.Oysa ben masumdum.Amacım ne dalı kırmaktı ne meyveleri doğmadan öldürmek. Ortak olmak istemiştim bir ağacın yaşam sevincine çocuk yüreğimle.Bahar gelsin istemiştim bizim eve.

Kaç baharlar geçti o günlerin üzerinden…Ben büyüdüm, ağaç da büyüdü anne.Vazodaki badem çiçekleri iz bıraktı yüreğimde.Her mevsim dönümü yine penceremden dışarı bakıyorum güneşin ilk ışıklarıyla..Ama bir tek badem ağacı yok bu kentte….
Bazen yüreğimi ayazlar kaplıyor….Ağacımı düşünüyorum.Yaşama dört elle sarılışını…İlk uyanışını hatırlıyorum çiçeklerin, vazoda koku yerine can veren parçasını…Ayaza direnen bedeninde buz tutan tomurcuklarını….Geride kalanların yaşam savaşını….O ağaç bana yaşama sevinci veriyor anne.

Geçenlerde memlekete geldiğimde “Ağaca yıldırım düştü, kestirdi komşu şuradaki badem ağacını.Zaten pek bademi de olmuyordu, odun ettiler, yakacaklar kışın…Bir odunu çıktı sorma Hatice “dedin.Sustum,konuşmadım bir süre…Sen fark etmedin anne….Sağanaklarca düşen yağmurları görmedin yüreğime…..Dinlemiyorsun diye daha sonra anlattıklarını kızdın bana,çocukluğumdaki gibi hatta….Ben büyüdüm anne….Sen farkedemesen de...
O ağaç benim yoldaşım,sırdaşım her şeyimdi anne…Onda saklıydı gençlik sırlarım…Ondandı belki mevsimsiz açışları…Meyve vermek istemeyişi…Acılar sinmişti de sohbetlerimizden bedenine ondan acıydı tadı belki…, Ne sigaralar içtik, ne aşklar konuştuk biz onunla aynı dilde…Kokusu yarim gibiydi..Mevsimsiz açışı bundandı belki…Sarıp sarmalamak için beni…Zulümlerden, zalimlerden,işkenceden söz ettiğimiz soğuk gecelerde ayazlara feda edişi bazı çiçeklerini bundandı belki. Geriye kalanlar direnmeli,daha çok güçlenmeli ki mücadele sürmeli diye düşündüğünden azdı meyveleri....Fedakarlık onun buz tutmuş çiçeklerine bakarken yüreğime yerleşti.Ondan çok şey öğrenmiştim anne…
Şimdi mevsimsiz açan ağaç benim …Beni kestiler,beni yakacaklar.Sen karşıdan seyrediyorsun durmuş onları…Kesmekle iyi yaptılar diyorsun.Yıldırımlar onun bedenine değil benim yüreğime düştü bu sözlerinle anne.….Kesiyorlar beni….Yakacaklar ince ince doğrayıp …Susturacaklar düşüncelerimi…Silecekler kokumu dünyadan…. O zaman da bu kadar rahat söyleyebilecek misin gördüklerini?
Bir düş olsun yaşadıklarım, uyanınca yine erken açsın ağacım….Yine ayazda kalsın….Yıldırımlarla can vermesin bedeni….Üstümü ört anne…Çok hastayım bugün…Üşüyorum….Sobayı yak, ısıt bedenimi….Sus anne anlatma bana hiç bir şeyi...Sağanaklar başladı yine...Bir yıldırım daha düştü yüreğime....Kesildi yaşamla bağlarım,gidiyorum...Çok üşüyorum, çok...Alevler mi yükseliyor ateşim mi var? Sayıklıyor muyum yoksa...Ağacım çağırıyor beni anne,son kez konuşmak istiyor benimle...Ben de seslenmek istiyorum ona bir şiirle..Dinle anne,sen de dinle! İlk kez yüreğimi açıyorum sana tüm samimiyetimle....Seyirci kalmazsın umarım bu kez de gördüklerine....Çok sevmiştim ben o badem ağacını, çocuk yüreğimle.Ben büyüdüm dedim ya sana anne inanma anladım ki yüreğim hala çocuk

[S_MecnuN]

Zindan olan bu sehir kaldi,
Gittin,
Bana yanlizlik kaldi,
Tuttugum ellerinin sicakligi,
Ellerimde hala parmak izlerin kaldi,
Kalbimde özlemin,
Bana yine soguklar kaldi,
Üsüyorum birtanem,
Bana gecmek bilmeyen riya dolu günler kaldi,
Gittin,
Bana yine hasret kaldi,
Sensizlik beni zincirlere vurdu,
Bana prangalar kaldi,
Çok özledim, çok çok çok,
Bana seninle dolastigim,
Sensiz yollar kaldi,
Kalbimde askin,
Senin için hizli hizli,
Atan kalbim kaldi,
Bu beklentilere isyanlarim,
Bana yine karanliklar kaldi,
"Seni Seviyorum" demenin,
Verdigi mutlulukla birlikte,
Kalbimde hissettigim,
Senin kalp atislerin kaldi,
Sevgilim,
Gözlerimde gözlerin,
Senmissin gibi sarildigim yastikla,
Bana yine seni isteyen bir ben,
Bana yine seni isteyen bedenim kaldi...