Peygamberimizin Hayati
24-06-2006, 10:59 
SANAL MI SEVDIGIM ?
Buz gibi bir ekranda sicak bir merhabaydin sen,
En gerçekten daha gerçektin.
Rotasini, klavyeye dokunan parmaklarimizin çizdigi yolculukta
ayni durakta karsilastik biz.Sicacik bir merhabaydin sen buz
bir ekranda.Yalnizdik ,yolu yok yalnizdik,bir sekilde yalniz.
Gerçek yasam içindeki sanalligimizzdan kaçip,sanal yasamdaki
gerçeklige soyunmamismiydik cebimizdeki yalnizlik agirlasincanca.
Sonra çiplakligimizaza kelimelerimizi giyinmemismiydik!
Açip tüm gizlerimizin önünü,istedigimizce özgür,diledigimizce
deli,yasayamadigimizzca çocuk,inandigimizzca kendimiz,
nasil aktik birbirimize zaman içinde, kol bulmus nehirler gibi.
Söylenememis biriktirdiklerimizi,kirilmis umutlarimizi,bedeli
ödenmis vakitlerimizin biraktigi fermani,yitirdiklerimizi
sormadik mi ,anlatmadik mi birbirimize güvenerek!
En gülünmeyecek seylere bile gülmedik mi çocuklar gibi bir
masalin içinde kahkahalarla ,haytaca,tüm günün ciddiligini
firlatip bir kenara!
Olabildigimizce özgür ,kirabildigimizce rahat,umursamazca kati,
tüm öfkemizle,yigilan isyanlarimizin hirsini çikarmadik mi
birbirimizden,baska bir hayattan toplayip getirdigimiz nefretlerimizle
sessiz harflerde avaz avaz bagirmadik mi!
Vurgulardaki samimiyete siginip ,bir dost gögsü hasretiyle
kelimelerimize yaslanmadik mi,sarilmadik mi birbirimize
soguk gecelerin siyah yalnizliginda ,aglamadik mi harf harf!...
Yagmuru yagdirdikk birlikte,günesi dogdurduk,ayri mevsimlerde
ayni mevsimin sogigunda üsüdük ,sicaginda isindik,paylastik biz.
Herhangi bir günün yorgun aksaminda dudagimiza degmeyen
bir fincan kahvenin tadini bildik,birbirimizin sigarasini yaktik,
ayri koltuklarda yanyana oturduk, paylastik biz.
Dost ziyaretlerine gittik,alisveris yaptik,saatleri durmus
zamanlarda sokaklarda gezdik,bilmedigimiz sehirlerin uykusuz
evlerinde dünyanin uykusuz acilarini konustuk sonra uyuduk,uyandik
birbirimize rüyalarimizi anlattik,
paylastik biz.
En gerçekten daha gerçektik.
Kelimeler yetersiz kaldiginnda ekrani bir kagit parçasi gibi
burusturup bir kenara atmayi,daha yakinda olabilmeyi de istedik.
Ama...
.....................
Buz gibi bir ekranda sicak bir merhabaydin sen,
En gerçekten daha gerçektin.
Rotasini, klavyeye dokunan parmaklarimizin çizdigi yolculukta
ayni durakta karsilastik biz.Sicacik bir merhabaydin sen buz
bir ekranda.Yalnizdik ,yolu yok yalnizdik,bir sekilde yalniz.
Gerçek yasam içindeki sanalligimizzdan kaçip,sanal yasamdaki
gerçeklige soyunmamismiydik cebimizdeki yalnizlik agirlasincanca.
Sonra çiplakligimizaza kelimelerimizi giyinmemismiydik!
Açip tüm gizlerimizin önünü,istedigimizce özgür,diledigimizce
deli,yasayamadigimizzca çocuk,inandigimizzca kendimiz,
nasil aktik birbirimize zaman içinde, kol bulmus nehirler gibi.
Söylenememis biriktirdiklerimizi,kirilmis umutlarimizi,bedeli
ödenmis vakitlerimizin biraktigi fermani,yitirdiklerimizi
sormadik mi ,anlatmadik mi birbirimize güvenerek!
En gülünmeyecek seylere bile gülmedik mi çocuklar gibi bir
masalin içinde kahkahalarla ,haytaca,tüm günün ciddiligini
firlatip bir kenara!
Olabildigimizce özgür ,kirabildigimizce rahat,umursamazca kati,
tüm öfkemizle,yigilan isyanlarimizin hirsini çikarmadik mi
birbirimizden,baska bir hayattan toplayip getirdigimiz nefretlerimizle
sessiz harflerde avaz avaz bagirmadik mi!
Vurgulardaki samimiyete siginip ,bir dost gögsü hasretiyle
kelimelerimize yaslanmadik mi,sarilmadik mi birbirimize
soguk gecelerin siyah yalnizliginda ,aglamadik mi harf harf!...
Yagmuru yagdirdikk birlikte,günesi dogdurduk,ayri mevsimlerde
ayni mevsimin sogigunda üsüdük ,sicaginda isindik,paylastik biz.
Herhangi bir günün yorgun aksaminda dudagimiza degmeyen
bir fincan kahvenin tadini bildik,birbirimizin sigarasini yaktik,
ayri koltuklarda yanyana oturduk, paylastik biz.
Dost ziyaretlerine gittik,alisveris yaptik,saatleri durmus
zamanlarda sokaklarda gezdik,bilmedigimiz sehirlerin uykusuz
evlerinde dünyanin uykusuz acilarini konustuk sonra uyuduk,uyandik
birbirimize rüyalarimizi anlattik,
paylastik biz.
En gerçekten daha gerçektik.
Kelimeler yetersiz kaldiginnda ekrani bir kagit parçasi gibi
burusturup bir kenara atmayi,daha yakinda olabilmeyi de istedik.
Ama...
.....................
.
