{EDITOR=<DIV><SPAN class=postbody><FONT size=2>Tesbih <BR>Bir gun Hoca, yol ustu bir hana inmis. Nuh Nebi'den mi kalmis, Kaalubela'dan mi? Her ne ise.. Her tarafi delik desik olmus; adeta cokmeye bir basi kalmis. Hoca'nin yuregine bir korkudur dusmus ama, ne desin? Nihayet bir soz arasinda: <BR>"Yahu, bu senin tavan da ne kadar gicirdiyor be, besik mi mubarek!" diyecek olmus ama, hanci baba hic orali olmamis; sozu sakaya bogarak; <BR>"Agzini hayra ac Hoca, bu gicirti besik gicirtisi degil; tavan tahtalari Hak'ka tesbih cekiyor!" demis. <BR>Hoca'nin kozu kullenirmi? Gozlerini hancinin gozune dikerek; <BR>"Peki ama, demis; ya bu tavan boyle tesbih ceke ceke aska gelip de secdeye kapanirsa, bizim halimiz nice olacak!" </FONT><BR><BR></SPAN></DIV>EDITOR}
her kum tanesi bir özlemse ben seni dünyalar kadar özledim...
.