[Efendi]

Aşk...incitir (sebebi(m) sensin...
Yok yok,sen değilsin acıt(y)an,bizzat benim.Kendi halim,birbaşımalığım ve ben,yalnızca ben...

(Sevmem zamansızdı.Acımak,tam da zamanını buldu...)

Gülüşlerim öksüz,yetim...kimsesiz işte. (herşeyim(miy)din
Oysa kendime yeterdim ben eskiden.
Tek başıma yapardım kahvaltımı,çıkardım dışarı,gez-dolaş...Yalnız uyurdum geceleri,yatak dar bile gelirdi...Hep tektim,hep bendim. Ya şimdi...?
(tammışım gibi...eksikmişim,nerden bileyim...)

Biletsiz yolcuydun içimdeki seferde,ve ben sevmezdim eksiği olanları,eksiği bi bilet dahi olsa...
İşte herşey aşk kitabına uyuyordu...Zamansızdı,bir andaydı,eksiği-fazlası önemsizdi,tek gereken sevgiydi...




Bir kadın ve bir adam...
Kadın mağrurdu,adam güvenilir (mi?)
Kadın korkaktı,adam alabildiğine cesur
Ve kadın kan(a)dı,adam kadının gözyaşına takılıkaldı...ilelebet!


Acı dile geldi,sustu(m)
Yetmedi,kan kustu(m)
Oysa kadın yemin etmişti,bir daha sevmeyecekti
Sırf aşk kitabı doğrulansın diye,yolcu biletsiz olsa bile,eksik bir sevdayı yalnızlığa tercih etti(m)...

Ve aşk incitti...(pişman değilim) .......

Alıntı

[Sema]

güzel şiirdi kardeşim yüreğine sağlık tşk.