[bekçi]

Ben neyim sanki
Uyanık sazanlar içinde aptal tilki
Ben ki eli ayağı tutan çolak
Kalemi elime verseler tüm yazılarım solak

Böyle kimse dokunmasın diye köşelerde geziyorum
Oysa bi dokunsalar da ağlasam diyorum
Moralim yitik mecalim kesik
Tedavisi yok bunun, bu kalpteki kara delik

Sanki tüm çabamla kendi sahamdayım
Atışlarım direk dönüşü ben hala oyundayım
Sebep arıyorum köşe bucak bakıyorum
Sesim soluğum gitti, kendimi duymuyorum

Bir acı nağme kulağımda sadece
Oda son ses bana, her şey biter bu ses de kesilince
Yüzüm yere düşer bir kelam işitince
Eyvahım keşkeye döner zamanım tükenince

Ne kayıplar verdim bir “var” kazanamadan
Hangi birine yanayım, derdin birini bile unutmadan

Gözlerim donuk ve silik ayrıca
Canım bende değil artık bi kusurlarım avucumda
Kendimi yakarımda dokunamam bi kula
Ancak memnun edemedim birilerini,
Napıyım hiç alınmam eğer hatam bi tek buysa

[Sema]

güzel şiir bekçi kardeş yüreğine sağlık

[Berraksu]

BEKÇİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİ ......
NAPICAZ SENİNLE?
İŞİMİZ VAR!