[RcP]

BULUT VE YILDIZ

Bir zamanlar gökyüzünde birbirlerini gerçekten seven bir bulutla yıldız
vardı.
Bulut gökyüzünün en şeker, en pembe bulutu, yıldızsa; eb parlak umudu en  
çok yansıtandı.
gökyüzündeki her varlık onların sevgisini kıskanırdı. fakat tatlı bir
kıskançlıktı bir çoklarının kıskançlığı...
Ancak biri vardıki bulut ve yıldızın ayrılmalarını yürekten istiyordu;
hemde  yıldızın en yakın olmasına rağmen...
Bulut biraz saftı kimseyi kıramazdı...
Yıldız ise bulut için elinden gelen herşeyi yapabilir, herkese meydan
okuyabilirdi.
Zaten onun için bir bulutu, birde çok sevdiği dostu peri vardı.
Bir derdi olduğunda gider periye anlatırdı. Nereden bilebilirdiki
perinin birgün bunların hepsini yıldızla bulutun ayrılmaları için koz
olarak  kullanacağını?
Birgün nazar değdi bulutla yıldıza.
Hiç yoktan bir sebebden tartıştılar...
Bulut çekti gitti hatalı olmasına rağmen...
yıldız ise ''nasılsa bulutum beni sever , dönecektir,'' diye düşünüp
birşey  yapmadı, döner geri diye düşündü...
Fakat hiç bir şey beklediği gibi gitmedi; Bulut dönmedi kim bilir belkide
cesaret edemedi dönmeye.
''Her şeyin bitmesini göze alamam'' diye düşündü.
Tek bir gerçek vardı ki, o da ikisininde çok üzgün olduklarıydı.
Gökyüzündeki iyilik melekleri bile ağladılar onların durumlarına ama ne
fayda?
Ertesi gün yıldız olanları en yakın dostu periye anlattı.
Periyse göstermelik bi hüzne büründü.
Eline büyük bi fırsat geçmişti.
Artık hayatı boyunca kıskandığı kişiye karşı kozları vardı elinde. O kişi
en yakın dostu olmasına rağmen kullanacaktı kozlarını; hemde büyük  bir
zevkle...
Bulutun yanına gitti ve yıldızın artık onu sevmediğini söyledi.
Bulutsa üzüldü, boynunu büktü ama artık elinden birşey gelmeyeceğini
düşündü.
Çünkü yıdız inaçcıydı bir defa olmaz dediyse bir daha olur demezdi. Peride
bulutun bu üzgün durumundan yararlanıp ona olan sevgisini itiraf  etti.
Bulutta kimseyi kıramadığı için perinin, yıldızın yerine geçmasine izin
verdi...
Yıldız günlerce bekledi bulutun gelmesini, ondan af dilemesini ama bulut
gelmedi.
Birgün yıldız bulutun yanına gitip konuşmaya karar verdi.
Gece yola çıktı. Bulut en yakın dostu sandığı periyle birlikte ayda
eleleydi.
Melekler dayanamayıp tüm olan biteni  anlattılar yıldıza.
Çok üzüldü ama döndü arkasını, çaresiz gitti.
Yavaş yavaş sönmeye başladı.
O günden sonra yıdız söndü ışık vermez oldu.
Bulutsa artık ne o kadar pembe  ne de o kadar kadifeydi.
Yıldız ilk zamanlar her şeyden vazgeçti, hayata küstü.
Fakat kolay pes etmezdi.
Kısa bir süre sonra hayatıyla ilgili o önemli kararı verdi.
O güne kadar hiç görmediği güneşin yanına gidecekti ve biraz daha ışık
isteyecekti ondan.
Çok geçmeden daha önce hiç görmediği güneşin yanına gitti.
Ondan yansıtması için biraz daha ışık istedi. Güneş ise ışık yerine
sevgisini verdi yıldıza.
O gün bu gündür yıldız dünyaya güneşin sevgisini yansıtır. Bulutsa hep
gözyaşlarını akıtır dünyaya...
                   BİRDE YÜREĞİNDE KOPAN FIRTINALARI..........

[OceaN]

Damaarrr şimdi ben aglarım haa