[Büşra]

Temel, Fadime'nin kedisinden nefret etmektedir. Birgün kararını verir
ve Fadime evde yokken kediyi yakalayıp, arabasına koyar.

1-2 kilometre kadar ileride, bir köprünün yanına bırakıp evine döner.
Kapıyı açıp eve döndüğünde bir de bakar ki, kedi sepetinde oturuyor.

Ertesi gün, Fadime'nin evden çıkmasını bekleyip, kediyi yine arabaya atar.
Bu kez 5-6
kilometre ötedeki bir kasabada, bir çöp konteynerinin içine bırakır. Eve
döner, kapıyı açar, kedi yine baş köşeye kurulmuş,Temel'e kötü kötü
bakıyor...

Ertesi gün işi iyice inada bindirir, kediyi yakaldığı gibi
10-15 kilometre direksiyon sallar, bulduğu her tali yola girer, kedi
yönünü kaybetsin diye çeşitli şaşırtmaca yollara girer, daireler çizer.
Sonunda yaptığı işten iyice emin olunca, arabayı durdurur ve kediyi
bırakır. Arabasına atlayıp, evinin yolunu tutar.

Saatler sonra Temel evine, Fadime'ye telefon açar;

- Uy Fadime, kedi yaninda mi?
- Evde, niye soriysun da?
- O ibne'yi telefona ver hemen. Kayboldum; yolu tarif
etsin.

[Toprak]

güzel fıkra büşra
kedi telefonu alsında temele yolu söylesin