[iremm]

Bir yerlerde tikanip kaldiginda hayat, soluk almak güçlestiginde, yüregin susup, mantigin sürüklemeye basladiginda ayaklarini, daglara dönmeli yüzünü insan. Yeni patikalar, yeni yollar seçmeli, yüregini ferahlatacak; yeni insanlarla taniþmali, yeni kesifler yapacak... Hep isteyip de, bir gün yaparim diye erteledigi ne varsa, gerçeklestirmeyi denemeli!

Her geçen gece, ölüme bir gün daha yaklastigi;zamanin bir nehir, kendisinin bir sal olup da, O dursa da yolculugun devam ettigini anlamali. Bas döndürücü bir hizla geçiyorsa birbirinin ayni günler, her aksam
ayni can sikintisiyla eve giriliyorsa, degistirmeye çaliþmali bir seyleri; küçük seylerle baslamali belki;örnegin, bir kaç durak önce inip servisten, otobüsten;yürümeli eve kadar, yüregine takmal igünes gözlüklerini; gördügünü hissedebilmeli!

Sagligini kaybedip, ölümle yüz yüze gelmeden önce,degerli olabilmeli hayat! illa büyük acilar çekmemeli,küçük mutluluklari fark etmek için! Baskasinin yerine koyabilmeli kendini; aglayan birine "gül", inleyen birine "sus" dememeli! Aglayana omuz, inleyene çare olabilmeli!

Þu; adaletsiz, merhametsiz dünyaya ayak uydurmamali;sevgisiz, soysuz kalarak! Dikeni yüzünden hesap sormak yerine gülden, derin bir soluk alip, hapsetmeli kokusunu içine... Günesin doðusunu seyretmeli arada bir, seher yeli oksamali saçlarini... Karda, yagmurda;sevincine, coskusuna; firtinada boranda; öfkesine,isyanina ortak olabilmeli doganin!

Bir çocugun ilk adimlarinda umudu; bir gencin düslerinde gelecegi; bir yaslinin hatiralarinda geçmisi görebilmeli! Çalismadan basarmayi, sevmeden sevilmeyi, mutlu etmeden mutlu olmayi beklememeli!

Ama küçük, ama büyük; her hayal kirikligi, her aci;bir firsat yasamdan yeni bir þeyler ögrenebilmek için;kaçirmamali! Çünkü; hiç düsmemissen, el vermezsin kimseye kalkmasi için, hiç çaresiz kalmamissan,dermani olamazsin dertlerin; aglamayi bilmiyorsan,nesesizdir kahkahalarin; merhaba dememissen,anlamsizdir elvedalarin...

Ne, herkesi düsünmekten kendini, ne; kendini düsünmekten herkesi unutmamalý! Bilmeli; çok kisa oldugunu hayatin; hep vermek ya da hep almak için... Sadece, anlatacak bir seyleri olduðunda degil,söyleyecek bir sey bulamadginda da dinleyebilmeli!
Akli ve kalbiyle katilabilmeli sohbetlere...

Hafizasi olmali insanin; hiç degilse, ayni hatalari,ayni bahanelerle tekrarlamamasi için! Sorulari olmali,yanitlari bulmak için bir ömür harcayacak! Dostlari olmali, ruhunun ve zihninin sinirlarini zorlayacak!

Herkese yetecek kadar büyük olmali sevgisi; ama,kapasitesi sinirli olmali yüreðinin ki, hakkini verebilsin sevdiklerinin; zaman bulabilsin; bir tesekkür, bir elveda için... Yasam dedikleri bir sinavsa eger; asla vazgeçmemeli sevmek ve ögrenmekten;ama, herkesi sevemeyecegini de her seyi bilemeyecegini de fark edebilmeli insan! Tipki, her seye sahip olamayacagi gibi...
Zamanin ninnisiyle, uykuda geçirmemeli hayati!

[Toprak]

Bir çocuğun ilk adımlarında umudu; bir gencin düşlerinde geleceği; bir yaşlının hatıralarında geçmişi görebilmeli! Çalışmadan başarmayı, sevmeden sevilmeyi, mutlu etmeden mutlu olmayı beklememeli!