[S_MecnuN]

neden kaybediyorum...
bu soruyu sormak istiyorum kandime
neden kaybediyorum
belkide aşırı değer veriyorum sevdiklerime
neden verdiğim degerle yetinmiyorlar
neden...
yoksa benden daha fazlasını mı bekliyorlar
yoksa sıkıyormuyum onları deger vererek
oysaki umursamasam
deger verdiğimi hissettirmesem
sanırım o zaman onlar benim peşimden koşacak
bende böylelikle kaybetmemiş olacağım
oysa sevdiğime deger vermek hoşuma gidiyor
onunda bunu bilmesini istiyorum
ama bir müddet sonra herşey değişiyor
o değişiyor
verdiğim değeri görmez oluyor artık
ve beni kaybetmeye başlıyor
taki beni kaybedene kadar anlamıyor
verdiğim degeri
beni kaybettikten sonra kıymete biniyorum
kıymetli oluyorum ama
değerini yitiren o oluyor bu defa
yani yanlız kalıyorum yanlız kalıyor
ve en sonunda yanlız kalıyoruz
her defasında soruyorum neden kaybetiyorum
sanırım cevabı biliyorum artık
çok fazla değer veriyorum
işte bu yüzden kaybediyorum

[S_MecnuN]

BEKLENEN GELMEZ


Beklenen gelmez
Bekleyen boşa bekler,
Hava kararır , zaman geçer,
Kapanır yavaş yavaş kepenkler
Beklenen yine gelmez
Bekleyen yine bekler.

Yıldızlar gömülür karanlığa
Ay batar mavi sonsuzluğa
Gün doğar, güneş parlar,
Cıvıl cıvıl olur sokaklar
Beklenen yine gelmez
Bekleyen yine bekler.

Gün değişir ay değişir,
Mevsim değişir, yıl değişir,
Saçlardaki renk,
Gözlerdeki ahenk değişir,
Ve.... bir gün dünya değişir
Beklenen yine gelmez,
Bekleyen artık bekleyemez...

[S_MecnuN]

Neden mi...

Yâr, ellerim tutmaz oldu
Ayaklarım yürümüyor
Gözlerimin gördüğüne
Yüreciğim gülemiyor

Neden mi ? ..

İlâç kokulu odalar
İlâç kokmakta bu sular
Rastladım bir kördüğüme
Çözemedim, çözülmüyor

Neden mi? ..

Yatak yorgan inlemekte
Kalp yüceyi dinlemekte
Yirmi dört saatlik güne
Bir anlık neşe girmiyor

Neden mi? ..

İçim teselli beklerken
Teselli bekliyor seven
Mor menekşeye, sümbüle
Tez gitsin, haber bekliyor

Neden mi? ..

Gökler gözyaşı dökmekte
Toprak gözyaşı içmekte
Şu insanın güldüğüne
Aklım, iz'anım ermiyor

Neden mi? ..

Bir haberde her neden var
Dünya küçük, gönlüme dar
Kalbimde bugünden düne
O serüven hiç bitmiyor...

Dertler çok, anlatmak uzun
Nedenlerin nedeninde...

[S_MecnuN]

Sen uzaktın…

Sen uzaklardayken
Ben yıldızları seyrettim,
Tutam tutam ışıklarını çekip içime.

Sen uzaklardayken
Ben gidişini resmettim,
Yıldızlardan aldığım beyazlarla.
Karanlığı tuval yapıp ayrılığı yok ettim.

Sen uzaklardayken
Ben yıldızları boyadım, ölümle.
Ayrılığı soktum aralarına, anlasınlar aşk acısını diye.
Ay’ı öldürdüm, sensizliğimi hatırlatmasın diye.

Sen uzaklardayken
Ben şiirlerini okudum çatlamış fısıltılarla.
Bin kez dokundum yazamadıklarına
Anlamaya çalıştım anlatamadıklarını.

Sen uzaklardayken
Ben senli hayaller kurdum,
Kimsesiz çocuklardan çaldığım hayal tozları ile.
Yüzüne bakamadım ağlatırsın diye.

Sen uzaklardayken
Ben kaderimi parçaladım.
Yazgımızın değişmesini istedim.
Yaşanmış tüm günahları üstlenip ateşinle kavruldum.

Sen uzaklardayken
Ben göz yaşlarıma sevgimi gömdüm.
Dudaklarımdan çıkan her sözcükte hayat bulsun,
Yüreğime serpilsin diye.

Sen uzaklardayken
Ben mum ışığına resmini çizdim.
Mum gibi bu ayrılık erisin diye.

Sen uzaklardayken
Ben, beni bırakıp gittiğin yoldan hiç ayrılmadım.
Her giden otobüsün arkasından el sallayıp,
Her gelen otobüste inmeni bekledim…

Sen uzaklardayken
Ben…
Hep dönmeni bekledim.....

[S_MecnuN]

Anlamaya Çaliş

beni anlayamadigini söyleyip kiziyorsun ya
biraz dene de
yerime koy kendini hadi.
mahrem konular yarat kendince
ve her konuştugunda günah belle beyninde.
"neden böyleyimler" doluşsun kafana.
sevmeyi anlamaya çalişmak
üzsün seni,
insanligin utandirsin

al işte!
ne senden korkuyorum,
ne de bu şiiri yazmaktan.
dilimin döndügü, kalemimin gittigi yere kadar...

sen hadi desene
"nedir alip veremedigin bu dünya ile" diye.
sevilmeyişimin nedenlerini
sevemeyişimin nedenlerine bagliyorum.
ve mümkün oldugunca nefret ediyorum herkeslerden.
itilmişligim kör zifir, farkinda olmadan yapişmiş bana,
yalnizligim çocukluktan kalma nasir, bastikça acitiyor.
şimdi hesap et, alip veremediklerimi
sonu hiçlige varan sensizligimi de ekle
hadi otur hiçligimle, anlamaya çaliş hiçligimi

[S_MecnuN]

Bazen Olur Ya

Hani olur ya bazen uzaklara dalarsın...
Aklın değil gözlerin takılıverir karşıdaki tepelere...
Bakarsın... bakarsın...
Yarı uykulu vaziyette yarı bulanık...
Bir anın; yaşamından çok küçük bir kesit...
Ama tüm hayatını etkileyen bir an belirir hafızanda...
Gördüğümü yorumlamak değil; baktığını görmek tadında...
Ve altı kalın çizgilerle geçilmiş ömründen bir yıl...
Benim sevdiğim şehirdede de böyle yüksek tepeler vardı...
Yamaçları buram buram kar kokardı...
Sen hiç karın kokusunu alabildin mi?
Ben her günümü o kokuyu tekrar alabilmek için...
Dağlarda tek başıma; gözlerimde donmuş yaşlarımı
temizledim...
Kafam attı çıktım dibinde bittim...
Çığlık attım "bak şehir seni sevdiğim kadar; senden nefret ediyorum"
Pişmanlıklarım; tadına vararak yaptığım
kavgalarım; soğuk ve kalabalık koridorlar...
Güneş hafiften ısıtır; toprakta izin kalır...
Kar biter... tatlı bir meltem yanağına dokunur...
Ve ben halâ yağmurdan sonrası sahile gider; o kokuyu çekerim içime...
İşte derim burası yine Sivas kokuyor...
Nemli, doğal, gökyüzünün toprağa karıştığı o tatlı hava...
Biraz gri biraz bulanık...
Hani olur ya ansızın uzaklara dalarsın...
Hislerin takılıverir karşı yamaçtaki rüzgara...
Bakarsın bakarsın...
Yarı uykulu vaziyette yarı bulanık...
__________________

[S_MecnuN]

Kanatları Yırtıldığında Meleklerin

senelere seslenebilir miydi, değiştirebilir miydi kaderini?
her yaprağında bir hazin destan, neye yarar sevgin?
tebrik edecek var mıdır bu oyunda yeneni, yoksa
düşler de ölür mü beraberinde düşleyenin?

alkol koması kokan akşamlara sızıyor şimdi laneti
kıpkırmızı bir eldiven ellerinde kanı o masum güvenin
ormanları yandı ruhumun, tabut örtülerinde bıraktım yeşili
sabaha karşı vurulan bir tokat hatıramda ismin

yalanlarla harcanan zamanlar, işte sana delice hislerin bedeli!
özkütlesini hesaplayabilsen ne eder yazılmayan geçmişimin?
kime anlatırsın, o gece toprağa verdim en güzel günlerimi
hâlesinde yapayalnız bir karanlık parıldıyor artık meleğimin

kime benzetirsin beni, "senden nefret ediyorum" dersem eğer
tuhaf, adını sevda koymuşuz en derin bencilliklerimizin
ne aptalmışım; kendime yabancı sularda dolaşırmışım meğer!
dert etme, elbet diner bir gün acısı her yitirdiğimizin...

[S_MecnuN]

Ben Ölürsem Akşamüstü Ölürüm

Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Çocuklar sinemaya gider
Yüzümü bir çiçeğe gömüp
Ağlamak gibi isterim
Derinden bir tren geçer
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Alıp başımı gitmek isterim
Bir aksam bir kente girerim
Kayısı ağaçları arasından
Gidip denize bakarım
Bir tiyatro seyrederim
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Uzaktan bir bulut geçer
Karanlık bir çocukluk bulutu
Gerçeküstücü bir ressam
Dünyayı değiştirmeye baslar
Kus sesleri, haykırışlar
Denizin ve kırların
Rengi birbirine karışır
Sana bir şiir getiririm
Sözler rüyamdan fışkırır
Dünya bölümlere ayrılır
Birinde bir pazar sabahı
Birinde bir gökyüzü
Birinde sararmış yapraklar
Birinde bir adam
Her şeye yeniden baslar