"Biz seni ancak âlemlere rahmet olarak gönderdik."
(Enbiyâ, 107)
İnsanlığın kurtuluşu için gönderilen son ve en büyük peygamber, bizim Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.Aleyna Ve Aleykum Selam.) 571 yılında Kameri aylardan Rebiü'l-evvel ayının 12.gecesi doğmuştur. Milâdî takvime göre ise bu, 571 yılı Nisan ayının yirmisine rastlamaktadır. Bu mübarek geceye "Mevlid Kandili" denir.
O'nun doğduğu çağda dünyanın her tarafında cehalet, zulüm ve ahlâksızlık almış yürümüş, Allah inancı unutulmuş, insanlık korkunç ve karanlık bir duruma düşmüş, dünya yaşanmaz hale gelmişti.
O'nun doğduğu gece, insanlığın kurtuluşu için çok hayırlı ve mübarek bir başlangıçtır.O gecenin sabahı gerçekten de feyizli bir sabahtı. İnsanlık için yepyeni bir gün doğmuş, aydınlık bir devir açılmıştı. Bir fazilet güneşi ve hidâyet meşalesi olan sevgili peygamberimizin gönderilişi, Yüce Allahın bütün insanlara en büyük nimetlerinden birisidir. Bu hususta Kur'an-ı Kerim'de şöyle buyurulmuştur:
"Andolsun ki içlerinden, kendilerine Allah'ın âyetlerini okuyan, (kötülüklerden ve inkârdan) kendilerini temizleyen, kendilerine Kitap ve hikmeti öğreten bir Peygamber göndermekle Allah, müminlere büyük bir lütufta bulunmuştur. Halbuki daha önce onlar apaçık bir sapıklık içinde idiler."
(Âl-i İmrân, 164)
O, yirminci asır insanının yüzyılda yerleştiremediği hakkı, hukuku, adâleti, hürriyeti, demokrasiyi ve insan haklarını bir solukta yerleştirdi. Böylece cehâlet asrı bir saâdet asrı olup, çıktı. Nihayet asır, asırlara taştı. Ve O, çağlar ötesiyle kucaklaştı.
Sevgili Peygamberimiz Hz. Muhammed kendisinden önceki peygamberler gibi sadece bir kavme veya millete değil, bütün insanlığa peygamber olarak gönderilmiştir. O'nun diğer peygamberlerden en farklı yönlerinden birisi budur. Nitekim Kur'an-ı Kerim'de şöyle buyurulur:
"Biz seni bütün insanlara ancak müjdeci ve uyarıcı olarak gönderdik; fakat insanların çoğu bilmezler."
(Sebe, 28)
mevlid kandilimiz mübarek olsun bu geceyi ve kutlu doğum ayını hakkıyla yerine getirebilmek duasıyla....
EFENDİMİZ HAKKINDA....
1-Çok konuşmazdı
2-Daima düşünceliydi
3-Boş şeylerle uğraşmazdı
4-Kötü söz söylemezdi
5-Kimseyle çelişmezdi
6-Dünya işleri için hiç kızmazdı
7-Her zaman ağırbaşlıydı
8-Umanı umutsuzluğa düşürmezdi
9-Kimsenin kusurunu araştırmazdı
10-Affediciliği daimdi
11-İmtikam almazdı
12-Hoşlanmadığı birşey hakkında susardı
13-Yemek seçmez, önüne ne konulursa yerdi
14-Susması konuşmasından uzun sürerdi
15-Gerçeğe aykırı övgüyü kabul etmezdi
16-Sade kıyafet giyer, gösterişten hoşlanmazdı
17-Sıkıntılı hallerde kabalaşmaz, bağırmazdı
18-Konuşurken çevresindekileri adeta kuşatırdı
19-Kimseye hakkında hayırlı olmayan sözü söylemezdi
20-Kendi şahsı için asla öfkelenmez ve öç almazdı
21-Kapısına yardım için geleni geri çevirmezdi
22-Sözleri parıldayan inci dişleri gibi tatlı ve berraktı
23-Yanında en son konuşanı ilk önce konuşan gibi dinlerdi
24-Adet üzerne sarf edilen kötü sözü ağzına almamıştır
25-Her zaman hüzünlü ve tebessüm bir halde dururdu
26-Fakirler ile beraber yerdi.Öyle ki onlardan ayırt edilemezdi
27-Sıradan değildi.Ama sıradan insanlar gibi yaşardı
28-Hiç kimsenin ne yüzüne karşı ne de arkasından kınar ayıplardı
29-Düşmanlarını sadece affetmekle kalmaz.Şeref ve değer verirdi
(En son düzenleme: 08-03-2009, 13:09 Toprak.) .