[S_MecnuN]

Bugün aşk şiiri yazmayacağım
Serseri şehir ışıklarının yıldız - avına tanık olmayacağım
Varsın yeniden harlansın yangın
Yitirilmiş yalnızlıklar inadına
Bir kez daha âşık olmayacağım
Akan su pırıltısı belki
Belki de yuvarlanan bir çığlık
Çarmıha gerilmiş olsam da, kor ateşlerde yansam da,
Tövbeler olsun tınmayacağım
Gözlerimde yuvalanan intiharlar
Akacaklar, havzasında bitmiş aşkların
Ellerimde sızsa da sarhoşluğu sokakların
Kuşatılsa da yarım kalmışlığım
Bir daha adını anmayacağım
Kapatacağım kulaklarımı
Duymayacağım kendimi bile
Mil çekilsin gözlerime
görmeyeceğim seni...
Bütün yaralarımı dağlamadan önce
teker, teker kanatacağım...
her son başlangıcın eşiği
kapı aralıklarında karşılayacağım hüzünleri
gökyüzündeki bahçelerden yasak meyveler sunan hiçbir perinin büyüsüne kapılmayıp kör kuyulara kilitleyeceğim kelimelerimi
sokaklara çıkacağım yalın ayak, çırılçıplak
peşim sıra koşturacağım tüm sevinçleri
Sevinçlerine çocukların öcülerini ekleyeceğim
BİR DAHA ADINI ANMAYACAĞIM

[S_MecnuN]

Yine de Anmam Adını Senin
sensiz hayat her ne kadar boş olsa da
hayatıma ızdıraplar dolsada
bir gün olsun yüzüm gülmesede
yine de anmam adını senin

bir daha hiç sevemeyecek olsam da
sevipte mutlu olamayacak olsam da
bakılacak kadar muhtaç kalsam da
yine de anmam adını senin

hayal kuracak birini bulamasam da
boy boy çocuklarım olmasa da
sevgiden mahrum kalmış biri olsam da
yine de anmam adını senin

akşam dönecek sımsıcak bir yuvam olmasa da
meyhaneler senin kadar huzur vermese de bana
bekleyenim kalmamışsa bu dünyada
yine de anmam adını senin

[S_MecnuN]

--------------------------------------------------------------------------------

Onun adını unuttum demişsin
adını anmayacağım bir daha
sen benim için ölüp gitmişsin
seni bir daha yaşatırım sanma

maziler sonlanmış gelecek ölmüş
mavinin üstüne siyahlar çökmüş
sevdamızın ateşi nasıl da sönmüş
o ateşi bir daha yakarım sanma

[S_MecnuN]

UNUTACAĞIM

*ne gözlerini düşüneceğim bundan sonra
*ne canım deyişin gelecek aklıma
*inan adını bile anmayacağım
*seni mutlaka unutacağım
**
*hiç bir şiirim sana olmayacak
*eskileri de yırtıp atacağım
*belki bir sevgili bulurum
*kendım gibi mutlaka unutacagım...
**
*telefonu çekip attım masamdan
*kim ararsa arasın bakmayacagım
*belki kan akacak gözlerimden ama
*seni mutlaka unutacagım

[S_MecnuN]

Bir hoşça kal demeyi çok gördün..

Gidişin, terk edişin değil aslında, olurda bir gün büyük umutlarla dönersin diye beklemek öldürdü beni..
Bir hoşçakal demeyi çok gördün benden...
Zor geldi hoşçakal demek sana, böylece bırakıp gitmek..
Daha kolaydı çünkü, arkanda bırakıp gittiğini düşünmeden çekip gitmek, yakıştı mı sana..
Yakıştı mı gidiyorum demeden gitmek..Yakıştı mı veda etmemek ve ardına dahi bakmadan çekip gitmek..
Yakıştı mı ayrılıkla yüzleşmemek..Gittiğini bile söylememek..
Bir hoşçakalı çok gördün benden..
Ve sence bu kolay olanıydı, bunu seçtin...
Bencildin, gene kendin için en iyi olanı seçtin, başkasının duyguları seni yine hiç ilgilendirmedi...
Hoşçakal demek zordu çünkü, veda etmeden gittin..
Sanki geri gelecekmiş gibi gittin, ayrılıkla yüzleşmeden gittin...
Ayrılık acı verir çünkü, sanki ayrılmıyormuşuz gibi terk ettin...
Oysa beni gidisin değil, bir umutla gelirsin diye beklemek öldürdü..
Hoşçakal dememiştik..
Ayrılmamıştık öyle ise, dönecektin, bir umut vardı hala, rüzgarda savrulan bir mum alevi gibi cılız ama ısrarla yanan bir umut vardı..
İşte beni o umut öldürdü, gidişin değil...
Bir gün dönecek diye beklemeler öldürdü beni, başka gölgeleri, sana benzetmek eritti bedenimi, ayak sesleri, merdiven çıkışlarını dinledim senmisin diye...
Kapı çalındığında ben koştum, telefon çaldığında,ilk çalışta elim telefondaydı ilk zamanlarda...Gelmedin...
Hoşçakal da dememiştin... Gitmiştin... Ama veda etmemiştin... Gidişin değil, beni döneceksin umudu ile beklemek öldürdü...
Çok geç anladım bencildin...
Artık hiçbir gölge sen değilsin, hiç telefon etmeyeceksin,
dudakların adımı söylemeyi unutmuştur artık, çalan kapılar ve telefonlara ben bakmıyorum kaç zamandır...
Hoşçakal demeden gittin...
Kolayı seçtin... İnanıyorum ki bir daha dönmeyeceksin...
Yüreğimde artık ne sevgi var, ne umut, ne de bir ağrı...
Yüreğimde taşlaşmış bir hoşçakal var... Sana ait...
Onu bir söyleyebilsem, sana veda edeceğim...
Bunca zamandır benden çaldığın hayallerimi, umutlarımı ve hayatımı geri isteyeceğim...
Ve sen..
Hiç anlamayacaksın, hiç bilmeyeceksin...
Beni gidişinin değil, dönersin umudu ile yaşamanın öldürdüğünü...
Hoşçakal demek, ölmekten daha mı zordu...

[S_MecnuN]

Ellerim dokunmak istese de ellerine.. Gözlerim görmek istese de gözlerini.. Kulaklarım duymak istese sesini.. Artık yoksun yanımda..

Hayallerimde kaldın sadece.. Bir anı, küçük bir parça.. Mutluluklarım bol olduğu hüzünlerin olmadığı, küçük ve anlamlı.. Yaşamımın en güzel hediyesi.. Artık yoksun yanımda..

Kim bilir olsaydın ne olurdu? Düşünmek istemiyorum artık bunları.. Yorgunum bitkinim. Çünkü artık yoksun yanımda..

Gözlerime mil çekiyorum.. Düşüncelerime de.. Tıpkı senin ismimin üzerine çektiğin gibi.. Artık seni düşünmeyeceğim.. Yemin ettim.. Artık yoksun hayatımda..

[S_MecnuN]

bir daha adını anmayacağım
namu sözü
şeref sözü
sensizlige ilk adım attığım
şu dakikalrda
perişanım biliyorum
ama yinede nolursa olsun
bir daha adını anasam namerdim
sevsem bile
aşkından ölsemde
bir daha adını anmayı bırak
düşünürsem bile naberdim
bensiz bir hayatta
mutsuzluklarla dolu bi dünyada
yaşamana devam et
sende benim adımı alma agzına
boşyere kirletme adımıda
hadi sana elveda

[S_MecnuN]

YAĞMUR MEVSİMİ



sonsuz karanlığına hazırlanan

yokluğunu oya gibi işlediğim gecenin kör saatlerinde

akrep yelkovana saldırırken

Bursa işi iki tarafı keskin hain bir bıçak

yüreğime değdi değecek



yokluğunda

anılar dolu dizgin üzerime yığılırken

yalnızlığıma ortak duvarlar kör ve sağır

ve şiirlerim kanarken

gözlerinde denizin mavisi

ellerinde papatya

ayrılık ve yalnızlığımı gizlediğim

karanlık zamanlardan çıkar gelirsin

sesim kilitlenir

dilim kırık



sen geldin diye

papatyalar içinde bahar dolar odama

sen geldin diye

göç mevsimini unutur kuşlar

sen geldin diye

en kuytu köşelere gizlenen yarım sevdaların külleri toplanır



sonra

kuruyan dallarından can suyu çekilmiş

sararan yapraklar kadar aceleci

ve damardan boşalan kan gibi çıkar gidersin



gitmeseydin

gözlerine benzer denizleri ve gökyüzünü

ve nehirleri anlatacaktım

gitmeseydin

kum fırtınalı çöllerden çıkacak

dağların koyaklarında biriken buzlara dalıp

nehirlere kavuşacaktık

gitmeseydin

zamanın sonsuzluğunda

rotasız pusulasız yollara çıkacaktık

gitmeseydin

gökten düşen üç elmayı paylaşacaktık



şimdi gidişinle

şarap rengi gözlerimde yağmur mevsimi başlar

[S_MecnuN]

Şimdi olduğum soğuk köşede, sana hakkımı helal etmiyorum, bunu bil
Semaya açıp kirlenmemiş ellerimi, senin için ettiğim duaların tamamını geri alıyorum
Canıma derin çizikler atıyorum, ne bir daha biri bana söylesin ne de ben birine
Tutmamak için bir daha ellerini, ceplerimde gizliyorum
Sözlerimi içimde saklayıp, özledim dememek için dilimin ucunda tutuyorum
Altyazılarını okuyorum hayatımın, bilmediğim bir dilin filmini izler gibi.
Seni o temiz yerden çıkarıp, kir pas içinde yeni aşklara bırakıyorum
Aşk adına söylenmişleri alıp, ihanet koyuyorum tüm cümlelerin sonuna
Senin gamzelerin yüzünde çiçekler açarken, ben kıyısında koşuyorum tüm uçurumların
Bir rüzgar esiyor bir yerlerden, eteklerin uçuşuyor
Bir adam gelip kapıya seni alıyor, üstüme basıp geçiyorsun, canım acıyor
Yazıyı yazan ellerim nefret ederken senden, bir yanım şımarık çocuk oluyor gülüşüne
Ben ellerine papatyalar tutuşturamadan daha, sen dönüp ardını gidiyorsun
Kısacık bir elveda yı çok görüyor ayrılık bize, biliyorum
Bundandır aynı anın içinde yaşayamayışımız seninle
Bir gün gelir sana nefreti de unuturum, sevgiyi de
Kısacık bir dua olur sana söylemeyip içimde tuttuklarım
Umarım seni içimde tertemiz saklamayı öğrenirim bir gün